Hele bladet - Caspar Forlag AS

ein del matematiske spørsmål. Elevane arbeider
praktisk på stasjonane i om lag 2,5 skuletimar,
så begynner dei å skrive i loggane sine.
Dette er ein viktig fase i verkstaden, for no
skal elevane skrive ned oppdagingane sine i
loggbøkene. Dei skal prøve å finne svar på dei
matematiske problemstillingane som kjem sist
på arka. Det er ikkje meininga at alle elevane
skal svara på alle oppgåvene. Eg har prøvd å
lage ein progresjon i vanskegraden, slik at alle
skal få utfordringar på sitt nivå.
Dei ulike stasjonane
Eg vil her gå gjennom eit par av stasjonane.
Stasjonsark finn du bak artikkelen. Fleire
finn du på www.caspar.no/tangenten/2003/
verkstader.html.
Pinnestasjon
Utstyr: Pinnar/kvistar som vi har funne ute i
naturen. Dei er kutta i tre forskjellige lengder;
5 cm, 1 dm, 15 cm. Limpistolar, lim og tynn
ståltråd til å binde pinnane saman. Papplater
til å setje byggverka på. Elevane kan med fordel
arbeide på golvet. Stasjonen krev ikkje ein
lærar heile tida. Elevane arbeider sjølvstendig,
og dei treng ofte lite hjelp i sjølve byggefasen.
Skulptur i papp
Utstyr: Papp, papir, blyant, linjal, silkepapir,
tapetkniv og maskeringstape. Vi har brukt ein
litt tjukk type papp, der ein kan skjære eit snitt
på den eine sida og så brette til ein kant. Det
kan vere fint å få foreldra til å samle papp (til
dømes når dei kjøper nye møblar).
Det er viktig at elevane først lager seg ei
skisse av figuren dei vil lage, der dei nøyaktige
måla kjem fram. Dei bruker maskeringstape til
å lime figuren saman, men hugs at det kan vere
fornuftig å skjære på eine sida av pappen og så
brette. Silkepapiret har vi brukt til å dekorere
42
kunstverka med. Også på denne stasjonen
treng elevane litt plass, og dei kan godt arbeide
på golvet, gjerne i same rom som pinnane. Vi
gjer det slik at ein lærar har ansvar for både
pinne- og skulpturstasjonen.
Generelle råd
Det er mange måtar å organisere slike
verkstadar. Det er viktig å ikkje hengje seg
opp i dei hindringane som vil dukke opp. Den
største utfordringa vil ofte vere at det er mangel
på vaksne, og då kan ein ikkje ha så mange
stasjoner kvar gong. Eg har også hatt verkstad
med ein og ein stasjon med heile klassen kvar
gong, og det har fungert heilt fint. Problemet
er då at vi treng mykje meir utstyr for kvar
stasjon. Likevel er det nødvendig at det er nok
vaksne i den siste fasen av verkstaden, for det er
her mykje av den matematiske bevisstgjerninga
skjer.
Etterkvart som elevane vert kjende med
dei ulike stasjonane, vert dei meir og meir
sjølvhjulpne og ikkje minst meir medvitne
på matematikken som ligg til grunn for
aktivitetane. Det er ein heilt anna diskusjon
mellom elevane når dei er på ein stasjon for
tredje gong, enn då dei var der første gong. Eg
kan høyre at dei brukar eit meir matematisk
språk som hjelper dei i samarbeidet og
gjennomføringa av dei ulike stasjonane, og
ikkje minst ser eg utviklinga i bruken av
omgrep i loggbøkene.
Eit siste tips er å passe på at elevane tar vare
på alle skissene og lappane som dei har skrive
på under aktivitetane, for disse skal dei bruke
i loggskrivinga .
Ta gjerne kontakt med meg: monross@frisurf.no.
gjerne med idear til nye stasjonar.
4/2003 tangenten