Innstilling til ny rettskriving for det nynorske skriftmålet - Språkrådet

Skriftspråkleg tradisjon og praksis
Det er ikkje undersøkt.
Talemålsgrunnlag
Det er ikkje undersøkt.
Vurdering
Det er truleg med utgangspunkt i talemålet at desse orda har fått skrivemåtar med og
utan utgang på -e. Under 2.1.13 «Substantiv med nesten lik form, men ulikt kjønn» er ein
liknande kategori behandla: ord som ofte har ei form med og ei utan -e til slutt, men som
òg har ulike kjønn.
Under dette emnet har nemnda hatt ein diskusjon om kva som skal reknast som eigne
oppslagsord (lemma), og kva som er variantar av ord (jf. 1.6.3). Den grensegangen er
vanskeleg, ikkje minst i denne ordgruppa. Kvart ordpar representerer ulike ordlagingar,
i og med at det eine er sterkt (rip) og det andre svakt (ripe). Eit sterkt og eit svakt
hokjønnsord får etter tradisjonell bøying ulike bøyingsmønster. Frå stadnamnhald har
nemnda fått innspel om at holm og holme har litt ulike tydingar, og det kan gjelda fleire
verb i gruppa. Det talar for at me i mange tilfelle kan sjå på dei to variantane som eigne
oppslagsformer.
Det ligg ikkje innanfor mandatet til nemnda å gjera noko med ordtilfanget, og nemnda
har derfor valt å la arveorda som endar på -e, stå utan endringar. Derimot har nemnda
teke ut den eine varianten av fire importord, fordi desse formene er svært sjeldsynte i
skrift. I og med at dette gjeld importord i former som knapt nok moglege å dokumentera
i skrift, ser nemnda det som uproblematisk å stryka dei.
2.4.2 Andre enkeltord
Status i dag
Denne kategorien femner om ei lang rekkje ord som har det til felles at dei har to valfrie
former, eventuelt ei hovudform og ei klammeform.
Framlegg til ny rettskriving
‣ Ord med to variantar som begge er mykje i bruk, skal framleis ha to valfrie
former. Døme: augekast eller augnekast.
‣ Variantar som viser seg å vera lite i bruk, går ut or rettskrivinga. Døme: armbrøst
blir eineform, armbøst går ut or rettskrivinga.
72