Innstilling til ny rettskriving for det nynorske skriftmålet - Språkrådet

Forma [gikk] kom inn som klammeform i 1917, [fikk] fyrst i 1959. Om formene [gjeng],
[gjenge], sjå punkt 3.5.1.
[slær]
Formene [slår] og [slått] kom inn i rettskrivinga i 1917, men då som klammeformer til
slær og slege. Tilleggstilråding om ny rettskrivning 1936 (s. 10) rådde til at slær vart
klammeform i nynorsk, men Ny rettskriving 1938 jamstilte slær med slår. Med Ny
læreboknormal 1959 fekk [slær] klammeformstatus, og det har forma hatt sidan den tid.
[slæst]
Norsk ordbok frå 1920 har denne bøyinga: slåst – slæst [slåst] – slost – slegest. Etter 1938
var presensformene slæst/slåst jamstilte, mens 1959-normalen gjorde [slæst] til
klammeform.
Skriftspråkleg tradisjon og praksis
Vikør (1995b) har i undersøkinga si funne at av forfattarane frå 1930-talet er det berre
Vesaas som bruker formene fær – fenge. Han skriv dessutan slær, som tre andre òg gjer.
Av 1950-talsforfattarane er det berre Høydal som skriv fenge. Ingen av forfattarane frå
1970-åra bruker desse verbformene lenger.
Nynorsk frekvensordbok, som byggjer på dei vanlegaste orda i skriftleg nynorsk henta frå
aviser, sakprosa og romanar i tida 1978–84, har 14 belegg på fær, mot 1424 på får.
Talemålsgrunnlag
Me har inga talemålsundersøking å visa til her.
Vurdering
Formene [fær] – [fikk] – [fenge], [slær] og [slæst] har vore tilgjengelege som
klammeformer lenge, utan at dei har vorte mykje brukte. Det same gjeld dei tradisjonelle
formene ganga og standa med formene som høyrer med. Berre sporadisk ser me dei i
skrift. Nemnda gjer derfor framlegg om at desse formene kan gå ut or rettskrivinga.
3.4.6.c Preteritumsformene lagde og sagde
Status i dag
Verba seia og leggja [legga] har i dag denne bøyinga:
leggja [legga] – legg – la/lagde – lagt og seia – seier – sa/sagde – sagt
174