Innstilling til ny rettskriving for det nynorske skriftmålet - Språkrådet

Forma -lig er brukt ein god del i talemålet, men svært lite i skrift. Det er derfor godt
grunnlag for å gjera -leg til eineform.
Når det gjeld -beina/-beint, -egga/-eggja, -høgda/-høgdes, -rygga/-ryggja og -
skjegga/-skjeggja, er det for tynt skriftspråkleg materiale til at ein kan seia kva som blir
brukt mest og minst. Truleg er det best å halda på valfridommen i desse orda. Av søka
verkar det elles som at formene -veges/-vegs står ganske så jamsterkt. Det er eit generelt
inntrykk at også -vinn/-vint står ganske jamsterkt.
Søk på formene på villig/viljug, godvillig/godviljug og gladværig/gladværug viser så stor
spreiing i bruken at det er god grunn til å halda på både -ig og -ug. Dei to endingane
overlappar ikkje kvarandre heilt. Enkelte ord frå det eldre ordtilfanget kan berre ha
endinga -ug, t.d. gladværug, mens ord som er innlånte frå lågtysk, t.d. lystig, berre kan ha
-ig i nynorsk rettskriving i dag. Sjå vedlegg 3.
3.2.5 Adjektiv med og utan binde-e
Status i dag
Ein del adjektiv har valfritt bindemorfem -e framfor -leg, til dømes:
(alder)domleg/(alder)dommeleg, argleg/argeleg, bevisleg/beviseleg,
bokstavleg/bokstaveleg, dugleg/dugeleg, (fram)komleg/(fram)kom(m)eleg,
gladleg/gladeleg, gudleg/gudeleg, herskapleg/herskapeleg, høgtidleg/høgtideleg,
lidenskapleg/lidenskapeleg, mogleg/mogeleg, selskapleg/selskapeleg,
vitskapleg/vitskapeleg
Ved nokre adjektiv kan ein vera i tvil om det skal vera binde-e:
appetittleg, makleg, opphavleg, sjukleg
Framlegg til ny rettskriving
‣ Adjektiv som i dag har valfri binde-e, blir ståande som før.
‣ Også desse adjekta får valfri binde-e:
appetitt(e)leg, mak(e)leg, opphav(e)leg, sjuk(e)leg
Normhistorikk
Aasen 1938 1959 Merknad
appetitt; appetittleg? appetittleg
makleg
makleg
Upphav; upphavleg? opphavleg
143