Klipp - Klivrelaget

Negativ tilbakemelding
Dette fenomenet er det som har størst
negativ virkning på klatreglede og
klatreferdigheit. Klatring som røyrslemønster
har eit binært resultat; Enten så
klarer du det, eller så klarer du det
ikkje. 1 og 0. Sjå for deg avsparket på
Hødd ein søndag. Ein av spelarane
spring 15m før han stoppar heilt opp.
Han må berre gi seg. Det at ein ikkje
klarer det er ei ganske sterk negativ
tilbakemelding å få. Dette binære
resultatet blir deretter ofte samanlikna
med andre i nærleiken. Når det gjeld
klatring må ein vere klar over følgjande;
Det er mogleg å øve inn ruter som er
heilt umogleg ved første forsøk. Det
vert derfor heilt gale når vi samanliknar
oss med andre som «kan» ruta. Mange
vil hevde at dei ikkje tek det så nøye,
og at dei ikkje bryr seg med egne
prestajsjonar. For desse er opplevelse
kanskje den viktegaste komponenten i
klatring. For dei aller fleste vil nok
mestring vere ein sentral del av klatringa.
Gleda i å klare vanskelege ting.
Kva strategi skal vi så ha for å takle
mangel på mestring?
• Samanlikningsgrunnlaget må vere rett.
Vi må ikkje vere så raske til å dømme
oss sjølv. Dersom vi prøver ein gong til
har vi større sjangsar for å klare det
(Også på lang sikt sidan treningseffekten
er større). Dei andre som
klarer det har nesten alltid trent meir
enn deg.
• Vi må finne eksterne årsaker til at vi
feilar, her er nokre forslag:
-Eg er for lang
-Eg er for kort
-Kalken er dårlig
-Skorne er for trange, osv.
• Å forbinde tyngde med positive
følelsar. Tenk kor god trening du får når
du slit. Meir trening enn nokon som
klarer det lett.