Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb)

– 77 –
rævestappad. sett. smikkfull. stappfull. stedfull. søkkladd. tungfarmad, -ladd, lest.
yverfull. – strokmælt, toppmælt.
V. – bera. halda (Maal). mæla. loa (laa). røma. taka. – fløda. gøyva. slagga.
sprikja. – (V. a.) dytta. ferma. fogla. fylla, lada (ladda). lasta. ledja. moga (mora).
pakka. skara. stappa. temba.
b) Tomleike. – Farmløysa. Rudning. Sveng. – Audskap.
Adj. – avtømd. farmlaus. halvtømd. hol, innhol. reinskad. rudd. svang.
tom; eintom, skaaltom, tomleg. uladd. – aud.
V. – kverva. sina. torna (upp). tømast. – (V. a.) avlessa. renna or. rydja.
skipa upp (lossa). sløgja. tøma. øyda.
116. Vegt.
Byrd. Fang. Farm. Forda, Føring. Klyv. Last. Ladning. Lyfte. Ryggbyrd.
Tunge. Tyngd. Vegt (Yvervegt).
Vegtmaal. – Bismarpund. Halvmork, -pund, vaag. Linspund (Lispund).
Lod. Mork. Pund. Skaalpund. Skippund. Vaag. Vegt (Vætt). – Øyre (G. N.).
Adj. – tung; ovtung, skamtung, søkktung. tungfør, -leg, voren. uvægjen.
vegtug. – drjug. holl. traust.
(Mots.) lett, ovlett. skamlett. lettfør, -voren. fjukande. fljotande.
M: fos. føsen(?). hosen. pusen. roven. skroven.
V. – duva. halda (nedaat). klemba. lessa. persa. tyngja. – falla. gletta. rapa.
siga. sina (aat). skrida. søkka. – hanga. lava. – duvla. mara. marvega. rida. rugga.
træla. – svemja. vega. – fljota. flotna. fløyta seg. fjuka upp. rjuka (upp).
117. Verdmaal.
a) Kostnad. – Aabot. Bygsl. Golda. Kaup. Kostnad. Leiga. Løn. Løysn.
Pris. Skyld. Verd, Verde (Vyrde). – Takster.
Halvverde. Ovpris. Skampris. Tvigilde(?). – Gardkaup. Jordløysn, -verde.
Kuverde. Kyrlag(?). Øykjeverde.
b) Jordskyld. – Fiskeleiga, -skyld. Laupeskyld. Smørleiga. Smørskyld.
Tunge(?). Vaageskyld.
Dalar (Skylddalar). Engelsk. Geitskinn. Hud. Kalvskinn. Laup (Smør).
Marklag. Mællag. Reidemaal(?). Skilling (Skyld). Skinn. Skippund. Spann. Vaag
(Fisk). Øyre.
M: Full Gard; halv Gard, Fjordungsgard, Øydegard.
c) Pengar. – Dalar. Halvdalar. Kvitt. Mark. Ort. Pening. Riksdalar, -ort.
Skilling. – Femdalar, Tiedalar etc.