Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb)

Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb) Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb)

aasentunet.no
from aasentunet.no More from this publisher
24.09.2013 Views

– 151 – grunda. kaga. kika. kopa. leita. lera (lura). nasa. njosna. ransaka. rekkja. røkja. sokna. snaka. snikja. snydja. spyrja. stara. stira. søkja. vedra. via(?). vinda. Adj. – bisnefus. braadhippen. faatidsam(?). fiken. forviten. gravvis. hippen. nyfiken. spurvis. tidendfus. vitekjær. c) Undring. – Bisn, -ing. Furda. Stiring. Under, Undring. V. – bisna. daafurda. firnast. furda, -st. ovundrast(?). undra (seg), undrast. – Jf. naudstira, meinstira. Adj. – daafengd. firnesam. forbisnad. forstird. forstøkkt. furdsam(?). storøygd. undersam. undrug. upp-undrad. 224. Vit. a) Skyn (Vit). – Fating. Gaat. Grip. Hir(?). Hold. Kanning. Kjensla. Kunnskap. Kynne. Mark(?). Samvitende. Skil. Skyn. Skynsemd. Syn. Tak. Tokk, Tokknad. Vissa. Visskap. Vit. Vitende, -ing. Vitring. Vitsmun. Øresta(?). Næme. Emne(?). Gaava. Givnad. Haus. Hedna. Heile. Hetta. Hjerne. Hovud. Kvarn. Minne, Flogminne. Næme, Flognæme. Pund. Skjelta. Skolt. Stornæme. To (Tel, Mauk). Upplag. M: Godhaus. Hause. Ovhaus, -skalle. Storhaus. Kloking etc. Jf. No. 64. V. – fata. finna. gita. gripa. haa. hitta. hugsa. hyggja. kjenna, -st (ved). koma (paa). kunna. læra. merka. næma. sjaa. skila, skilja. skyna, skynsama. slutta(?). synast. taka. tokka. tyda. vissa seg. vita. – hava høyrt, merkat, røynt, seet etc. Jf. døma. gissa. gruna. – dømta (hymta, tymta, tynta). Adj. – fim. frod. gløgg. hitten. kjøn. klok. klyftig. kunnug. kvik. lettnæm. lærviljug. nask. naten. næm, flognæm. næpen. raadrik. raadug. skjot. skynsam. sløg (slug). snarp. snjellvitug. snøggnæm, -tøk. taken. tøk. vis. visleg. vitsam. vitug. M: djupvitug(?). framvis. fyretenkt. hagsynt. haattig. hundkjend. hundklok, -vis(?). langtenkt. meinklok, -stød. raaddrjug, -vis. snarraadd, -tenkt. storvitug. tankerik. tenksam. b) Vanskyn (Vanvit). – Daarskap. Faavitugskap. Gapeskap. Haaløysa. Næmeløysa. Skynløysa. Styvenskap. Tornæme. Ukunnugskap. Unæme. Uvitende. Vanklokskap, -raad, skyn, vit. Vitløysa. Adj. – audvis. barnsken. daafurdeleg. daarleg. dølen. einfald(ig). einfaren, -truen, vitug, vorug(?). faakunnug, -tenkt, vis,

– 152 – vitug. fumeleg. fumutt. gapeleg. gapen, -utt. gaalutt. gaarutt. haalaus. heimalen. hugslaus. næmelaus. skynlaus. stumputt. stuven. styveleg, styven. tassen. tornæm. torskutt(?). traanæm. tungnæm. tussutt(?). tylen. ukunnug. unæm. uvis, -leg. uvitug. vanklok, -kunnug. vanraadug. vanvis, -vitug. vitlaus. vitliten(?). Jf. Subst. – Dauving. Daare. Faavitring. Fume (Faame). Gap. Gapa. Gaale. Gaare. Gjæla. Heimaling. Staur. Styving. Torsk. Tyl. Uviting. (S. 64). 225. Vitlag. a) Fullvit. – Fullgreida(?). Heilskap. Hovudstyr. Samning. Sans(?). Skil (full Sk.). Skyn. Vit. (Fullt Vit). M: Dagskil. Heimvit. Ættarskil(?). – Folkevit. Sjølvvit(?). Varevit. V. – fjaa seg. haa seg. vera i Skilom; v. med seg sjølv; v. ved seg. Adj. – fullvitug. heil (i Hovudet). heilvitug. klok (fullklok). vis. vitug. ædrug(?) udrukken. (fastande). M: syn (synen); synsk, framsynt. runekunnug; trollkunnug. b) Villska (Forvilling). – Daarskap. Faavisskap. Galenskap. Helorar. Herota. Hovud-orar. Hovudvesla, -ørska. Rasvilla. Tullskap. Villa. Villska. Vitløysa. Ørska. «Ør og Heim». – Jf. 221. – Drukna. Fylla (Fullskap). Rus. Snurr. Svei(?). Pisk(?). V. – grilla. skrylla. tulla. virra. øra. ørska. S. 221 (Hugsviv). Adj. – 1) daarleg. faavis. faavitug. forgjord. galen. halvgalen. halvtullad. hovudgalen, -laus, tullad. od. oren. rasande. rasgalen, -vill. skryllutt. tullad. tumsen. tuslen. vill. vitlaus. vitskræmd, -stolen(?). ønen. ør. ørsk. – 2) forkvekt, - skræmd, støkkt. kjust kvifsad. livskræmd. vitkvekt. – avskapad. hugstolen. huldren. tryllt. bergteken; innteken. – Jf. dagvill, døgervill, vegvill, ættvill, buvill. – 3) drukken. full. fyllesjuk. kvest. rusande. rusnæm. sidrukken. sifull. skjenkt. snudden. snytt. sullad. sviven. ølfull. ølsjuk. øren. 226. Tankelag. a) Raadugskap. – Fyreraad, -tanke, visskap. Klokskap. Raadgjerd. Raadlag. Snarraadugskap. – Motraad. Varevit. M: Fødevit. Adj. – braadsluttig(?), -tenkt. djuptenkt. framvis. fyretenkt, -vis. hitten. langtenkt. radsluttig. raad-drjug, -rik, vis. raadug. sein-

– 152 –<br />

vitug. fumeleg. fumutt. gapeleg. gapen, -utt. gaalutt. gaarutt. haalaus. heimalen.<br />

hugslaus. næmelaus. skynlaus. stumputt. stuven. styveleg, styven. tassen. tornæm.<br />

torskutt(?). traanæm. tungnæm. tussutt(?). tylen. ukunnug. unæm. uvis, -leg.<br />

uvitug. vanklok, -kunnug. vanraadug. vanvis, -vitug. vitlaus. vitliten(?).<br />

Jf. Subst. – Dauving. Daare. Faavitring. Fume (Faame). Gap. Gapa. Gaale.<br />

Gaare. Gjæla. Heimaling. Staur. Styving. Torsk. Tyl. Uviting. (S. 64).<br />

225. Vitlag.<br />

a) Fullvit. – Fullgreida(?). Heilskap. Hovudstyr. Samning. Sans(?). Skil<br />

(full Sk.). Skyn. Vit. (Fullt Vit).<br />

M: Dagskil. Heimvit. Ættarskil(?). – Folkevit. Sjølvvit(?). Varevit.<br />

V. – fjaa seg. haa seg. vera i Skilom; v. med seg sjølv; v. ved seg.<br />

Adj. – fullvitug. heil (i Hovudet). heilvitug. klok (fullklok). vis. vitug.<br />

ædrug(?) udrukken. (fastande).<br />

M: syn (synen); synsk, framsynt. runekunnug; trollkunnug.<br />

b) Villska (Forvilling). – Daarskap. Faavisskap. Galenskap. Helorar.<br />

Herota. Hovud-orar. Hovudvesla, -ørska. Rasvilla. Tullskap. Villa. Villska.<br />

Vitløysa. Ørska. «Ør og Heim». – Jf. 221. – Drukna. Fylla (Fullskap). Rus. Snurr.<br />

Svei(?). Pisk(?).<br />

V. – grilla. skrylla. tulla. virra. øra. ørska. S. 221 (Hugsviv).<br />

Adj. – 1) daarleg. faavis. faavitug. forgjord. galen. halvgalen. halvtullad.<br />

hovudgalen, -laus, tullad. od. oren. rasande. rasgalen, -vill. skryllutt. tullad.<br />

tumsen. tuslen. vill. vitlaus. vitskræmd, -stolen(?). ønen. ør. ørsk. – 2) forkvekt, -<br />

skræmd, støkkt. kjust kvifsad. livskræmd. vitkvekt. – avskapad. hugstolen.<br />

huldren. tryllt. bergteken; innteken. – Jf. dagvill, døgervill, vegvill, ættvill, buvill.<br />

– 3) drukken. full. fyllesjuk. kvest. rusande. rusnæm. sidrukken. sifull. skjenkt.<br />

snudden. snytt. sullad. sviven. ølfull. ølsjuk. øren.<br />

226. Tankelag.<br />

a) Raadugskap. – Fyreraad, -tanke, visskap. Klokskap. Raadgjerd.<br />

Raadlag. Snarraadugskap. – Motraad. Varevit.<br />

M: Fødevit.<br />

Adj. – braadsluttig(?), -tenkt. djuptenkt. framvis. fyretenkt, -vis. hitten.<br />

langtenkt. radsluttig. raad-drjug, -rik, vis. raadug. sein-

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!