Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb)

– 120 –
M: folkesam. folkutt. mangmennt. manntjukk. raa-tett. stappfull. tettennt, -
tindad. – fjølmennt. fullskipad, -sett.
b) tunnt Samstøde. – Grisning. Tunnleike, -skap. Tynning, f.
M: Glepp. Glisa. Glyfs. Grisa. Rjod. – Audn, Øyda (Jf. 132).
V. – gina. gisna. glisa. glyfsa; glyggja. grisna. ovna. tynnast. – (V. a.)
dreiva. grisja. hysja. skildra. skjeltra.
Adj. – dreivd. gisen. glisen. glyfsutt. greis. grisen. grisgrendt. kveimen(?).
oven. rombygd, -sløg. skjeltrad. storbunden. tunn. tunnbygd, -fengd, grendt,
lodad, saadd, sett, skipad, sløg, vaksen. tynnt. vanstavad.
M: folkefaatt. mannfaatt (= faamennt). staurfaatt. – gleid. gleidføtt.
krakkføtt. greistennt (grìstennt). romtennt, -tindad. – rombølt. aud. audsleg.
folkaud.
Adv. – dreivt(?). greist. griset. rømelege. tunnfengt. tunnt. – (Mots.) tett.
jamtett. tjukt. jamtjukt. trongt.
180. Stødleike.
a) trygt Støde. – Feste. Grunnfeste. Hald. Langlega, -støda. Rotfeste.
Støda. Stødleike, -skap. Stødugskap. Trauste. Trygd.
M: Aurhella. Berggrunn. Botn. Grunnvoll.
V. – standa (stødt). halda seg. rura. skura. liggja (traust).
Adj. – bergfast, -stød. grunnfast, -stød. hardtolug. jamstød. langstødug.
paalitande. rotfast. seig. skiftelaus. stadig. stendig(?). sterren. stød. stødleg.
stødug. tolug. traust. traa. trufast. trygg. ubrøytande. uruggeleg. uskjeplad. viss.
Adv. – fast. grunnfast. meinstødt. stødt. traust. trygt.
b) utrygt Støde. – Lausleike. Ustøda. Utrygd. Vantrygd.
M: Bikking. Dragning. Driv. Glepp. Glett, -ing. Gnett. Kipping. Losning.
Rakning. Rap. Rek. Rugl. Skak. Skrid. Slitning.
V. – bikka. dissa. driva. gleppa. gnetta. kippa. kvika. lakra. raga. rapa.
reka. rugga. rugla. skaka. skjeplast. skrika. tokka seg, etc.
Adj. – gletten. kippen. kvaltren. kverv. kvikoll. kvimsutt. laus. rank(?).
ruggall. rullen. skakall. skiftesam. skotall. skvetten. svivall. umskifteleg. ustød.
utraust. utrygg. vaaskøytt. velt.