Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb)

– 102 –
154. Upphav.
Byrjing. Fyrstning. Fødsla. Gror. Inngang, -leiding. Koma. Kveik.
Kvikning. Ovring. Spretting. Sprote(?). Tilferd, Tiltak. Upphav, -koma, lag, stig,
vokster. Vakning. Ævord(?).
M: Upp-al, -elde, gror. Aal. Brodd. Fræ. Rot. Røting.
V. – aala. brydda. byrja. fara til. fata (fengja). fødast. gro. koma (upp).
kveikjast. kvikna. livna. ovra seg. risa. røta seg. skjota (upp). spretta. stiga. taka
til. tendrast. tista. tita(?). vakna. vekkjast. ydda. yppast. æla (=aala).
(V. a.) emna. grunna. hevja? kveikja. stomna. vekkja. yppa.
Adj. – alen. barnfødd. boren. byrjad. grodd. komen. kveikt. runnen.
sprotten. sprungen. stigen. tilfaren, -komen. uppkomen, -skoten, staden. – vaksen.
vorden.
M: frumvaksen. halvvaksen. snim. – seinboren, -folad, fødd. –
braadkomen, -vaksen. snarkomen. seinvaksen etc.
155. Ende.
Avferd. Avgang. Burtfall. Daude. Ende. Endelykt. Ending. Endskap. Fall.
Fraafall, -gang. Kverving. Lykting. Nedlag. Sidkast. Slut(?). Slutnad. Stadning.
Stemming. Stopp. Trot. Trøyt, -ing. Upphald. Utgang. Øltrøyta (=Aaltrøyta).
V. – brotna (av). detta (ned). døya (av). enda, -st. falla. ganga (burt). halda
(upp). kverva. lykta. nekkja(?). reisa (av). slokna. sluta. sløkka. stadna. stoppa.
trjota. vika.
(V. a.) brjota (av). enda. fella. kverra. kvæva. leggja (ned). luka, lykta.
sløkkja. stemma. stødva. taka (av). øyda.
M: avøyda. bana. knysja. maa. rydja. slita. tyna. æva ut.
Adj. – all. av-liden, -teken, trøytt. endad. fallen. gjengen. klaar. kvorven.
laupen. loken, lyktad. nedfallen. sjølvslutt. slokken. slutt(?). troten. uppøydd.
utblaasen, etc. yverstaden.
156. Alder.
a) Alder. Alderdom. Aarstal. Elda. Fornskap(?). Gamallskap. Langalder, -
æva. Lengd. Livstid. Mannsalder. Storalder. Æva. Ørlengd(?).
M: Avelda. Lytealder. Miseldre. Øreldre.
V. – aldrast. aveldast. eldast. fornast. slitast. tyngjast.
M: blakna. folna. graana. snøydast. veikna. visna. – kallast.