Norsk Maalbunad(1 8 2 9kb)

– 94 –
M: boken. frosen. klakad. storken. telad. tjukk.
V. – hardna. skraana. snerpa. stikna. stinnast. trena. (S. N. 15). – (V. a.)
herda. kvessa. skjerpa. speikja? sterkja.
b) Mjukleike. – Blautleike. Mjukleike. Mjukning.
Adj. – blautfengd, -matad. bøygjeleg. deig. gorblaut, -raa. klæk. kløkk.
lepjutt. linn, -voren. mild. mjuk. mjukfengd, -leg, malen, voren. molten. ovmjuk.
seven. svigall. veikleg.
M: braaden. digen. ibraaden. kvapen. smolten. tid, -nad. tunn, laupen.
vanlaupen. vaslen, vassen. – kvik (rennande).
V. – blota. deigna. linnast. mjukna. – (V. a.) deiga (=elda, gløda). linna.
mjuka, mykja.
143. Trauste.
a) Traustleike (Seigd). – Beinstyrke. Dyrn. Elta. Fastleike. Hald. Herdsla.
Herr. Malm. Merg. Romleike. Seigd. Spenning. Stoda. Strekk. Tol. Trauste.
Traatt. Tøyg.
Adj. – bergfast. dygg. fast. herren. malmen. ramleg. seig. sinesterk.
spenneleg(?). spraut. staalsett. sterk. sterrug. stinn. stiv. strak. strid. stød. traust.
traa. tregg. trenad. tøygjeleg.
V. – dyrna. fastna. herdast. mogna. seigna. sterkna. stinnast. traustna. –
spenna (mot). sprøyta.
(V. a.) herda. styrkja. stæla. trøysta.
b) Brøyskleike. – Brøyskning. Drevning. Gropning. Klekkenskap.
Møyrleike. Rovning. Skyrleike. Støkkning. Veikning.
Adj. – bresten. brøysk. frøyden. gropen. klekken. kløkk. kram? lasleg.
lasen. laus. lopen. mauren. modleg. molten. møyr. os. roven. ryden (rynen).
skvetten. skyr. spretten. støkken. trosleg. var-sild. veikleg.
V. – bresta. brotna. drevna. gropna. klekkna. losna. maurast. møyrna.
rovna. spretta. springa. støkka.
144. Styrke.
a) Sterkleike (Kraft). – Avl. Dug. Dygd. Elta. Emne. Evle. Fynd. Førleike.
Gagn. Hald. Herda. Herdugskap. Herr. Hævleike. Illherdska. Klemb. Kraft. Magt
(Maatt). Mauk. Merg. Orka. Romleike. Skjerpa. Stinnleike. Studning. Styrke,
Styrkning. Stæling. Støda. Tak. Tel. Tol. Traae. Traatt. Trivskap. Tyngd. Vegt.
Velde.
M: Bit. Bot. Drygsla. Framkjømd, -skot. Gjerd (Verknad). Hjelp. Mun.
Not. Stad(?). Trøyste. Vend. Verkning.