Tangenten 3/2002 - Caspar Forlag AS

Petter Holm-Olsen og Liv Storheim
Mindre av det same og meir
av noko anna
Vi er to lærarar som i 8 år har vore heldige å
få arbeida saman på småskuletrinnet. Vi har
hatt klassar som har vore like over delingstalet,
men i staden for å dele har vi halde dei saman
som ein stor klasse med to lærarar.
Vi har i desse åra jobba for å få til ei undervisning
med god samanhang mellom praktiske
og teoretiske aktivitetar, og der mest mogeleg
av læringa skjer gjennom direkte elevaktivitet.
For å få til ei slik undervisning, har vi og
lagt vekt på innreiinga av klasserommet og på
eit sett av få, men faste rutinar. I klasserommet
står mest mogeleg av det elevane treng på faste
plassar, slik at dei kan henta det dei treng og
setja det på plass att sjølve.
Vi har sjeldan ein skuledag som er oppdelt
i ulike timar og fag. Vi startar gjerne dagen
med ein morgonsamling av varierande lengde
rundt langbordet, der vi også snakkar om kva
som skal skje seinare på dagen. Resten av
dagen arbeidar vi gjerne med eit arbeidsprogram
eller ein stasjonsrunde. Oppgåvene kan
anten vere innan same fag eller tema, eller dei
er sett saman av stoff frå ulike fag, praktiske og
teoretiske. Innanfor desse faste rammene, kan
vi variere ganske mykje utan at elevane vert
usikre og dermed meir urolege enn vanleg.
Mykje var bra, men vi kunne bli betre
Vi syntest at vi hadde bra samanheng mellom
uteundervisninga og arbeidet i klasserommet.
Vi klarte å arbeida med tema som dekka
element frå mange fag, og elevane begynte å
fungere slik vi ynskte når det galdt arbeidsvanar
og rutinar. Det vi var minst nøgde med var
matematikken. Vi arbeidde ’tradisjonelt’ med
ei lærebok der elevane rekna side etter side. Vi
kjende det som eit problem at vi i matematikken
ikkje greidde å nytta oss av dei arbeidsmåtane
vi etterkvart trudde meir og meir på.
Lærebøkene var bremsekloss
Vi følte at vi måtte få elevane gjennom så
mykje som mogeleg av bøkene, både av økonomiske
grunnar og fordi det elles lett såg ut som
vi ikkje hadde dekka ’pensum,’ når boka var
full av sider vi ikkje hadde gjort. Vi bestemte
oss difor for å ikkje kjøpa inn lærebøker til
elevane og heller bruka pengar til materiell. Vi
måtte gå aktivt inn i læreplanen og sjå kva som
var ’pensum’ for 3. klasse. Vi måtte laga vår
tolking av det som sto der, og dette gav oss eit
mykje meir aktivt forhold til arbeidet i faget.
tangenten 3/2002 13