Tekst og tradisjon M. B. Landstad - TEORA - Høgskolen i Telemark

1978:174). Den same visa har han ogå med i Norske Folkeviser tjue år seinare, men då er
skrivemåten heilt annleis. Visa er på i alt 6 strofer, her er dei tri første:
Kviteseid kallsbok ca. 1835 Norske Folkeviser 1853
1
Stout Anne ho bur uppaa Borresta Gaar
Ho æ sæg blant Frugur dei blie
Ho sveiper sæg baae i Silke aa Maar
Om hennar gjæng Segning saa vie.
Gu laat hennar liva evindeleg væl.
2
Ho fagnar sin Herre den Adel saa god
Ein Høvding i Norriges Rikje
Han tener kons Kongje te Hest aa te Fot
Fe Ingjen saa ville han vike.
Gu laat o.s.v.
3
Hon hjelper paa Bonden, æ Ingjen for stor
Dæ maa me i Fjøddo berømma
Hon æ fe okkon ei dygtig bli Mor
Gu sko hennar derfe belønna.
Gu laat o.s.v.
82
1
Stolt Anne hon búr upá Borgestað garð
hon er seg bland frúgur dei bliðe,
hon sveiper seg báðe i silki og márð,
um hennar geng segninn sá viðe.
Guð lat hennar liva evindeleg vel!
2
Hon fagnar sin herre, den adel sa góð,
ein høvding i Norigs riki,
han téner kongin til hest og til fót,
fer ingin sá vilde han vike.
Guð lat hennar o.s.v.
3
Hon hjølper pá bonden, er ingin fer stór,
deð má me i fjøllo berøma,
hon er fer okkon ei nytug blið mór,
Guð skal hennar derfor beløna.
Guð lat hennar o.s.v.
Om teksten frå kallsboka i 1835 seier folkeminnesamlaren Rikard Berge at det er “ei mykje fin
og god attergjeving av bygdemaale, ei ljodrett uppskrift” (Berge 1978:175). Forma frå
1853 kallar Berge derimot “heilt etymologisk”, og han seier vidare at visa no står fram “i
gamalnorskt panser og plate” (Berge same stad). Dersom me jamfører med den færøyske strofa i
pkt. 2 ovanfor, ser me at Landstad 1835 svarar til Svabos fonetiske oppskrift, mens både
Landstad 1853 og Hammershaimb 1891 er etymologiske. Me ser også at begge dei eldre
oppskriftene er merkte av dansk skriveskikk t.d. når det gjeld bruk av stor førebokstav i
substantiv, mens dei etymologiske oppskriftene har “moderne” bruk av stor bokstav. Det siste er
eit av mange spor etter det ortofone programmet til Rasmus Rask og etterfølgjaren hans i
Danmark, N. M. Petersen (1791-1862), Petersen var nemleg motstandar av store førebokstavar.