KLAGE PÅ VEDTAK OM BETINGA SKADEFELLINGSLØYVE

A.
Delar av klagetemaet går på bruken av naturmangfaldloven (nml). I denne saka vil
Naturvernforbundet peike på at saksframlegget refererer til at naturmangfaldslova skal
brukast ved avgjerda. I saksutgreiinga er det vist til nml §18, elles ingenting. Heller ikkje i
vedtaket er det vist til nml kap. 2. For eit år sida var det i vedtaket gjort vurderingar etter kap.
2, sjølv om det blei gjort av administrasjonen etter at møtet var halde, men no finn ein altså
ikkje noko.
Vi merker oss elles at det på same møte blei uttalt at forvaltningsplanen ikkje trengte
vurderingar etter naturmangfaldloven, men at ein måtte gjere slike vurderingar når det blei
gjort enkeltvedtak. Vedtaket som no er klaga på er eit enkeltvedtak, og det er altså heller ikkje
her teikn til at ein vil bruke naturmangfaldloven.
B.
At ein kan ta ut rovdyr i form av felling av dyr som gjer spesielt mykje ugreie er vesentleg
enklare viss ein rovdyrstamme er livskraftig. Viss stamma er så liten at ein slit med å nå
fastsette minstemål for yngling, må ein vere meir varsam med felling av dyr som gjer stor
skade (nml §18). Det siste vi har av opplysningar om jerveynglingar for våren 2013 er at tal
ynglingar teiknar til å bli vesentleg lågare enn dei siste åra, og at det truleg vil ligge nær det
nasjonalt fastsette ynglemålet. Når det gjeld gaupe har det vore vanleg at yngletal før siste jakt
har vore tilgjengelege på denne tida, men så har ikkje skjedd i år. Så langt vi har oppfatta er
det grunn til å tru at yngletala for gaupe sommaren 2012 ikkje har vore langt over ynglemålet
i alle fall, og at det kan vere tale om like låge tal for 2013. Det tyder at ein må vere meir
nøyaktig med forvaltninga framover, og at ein må sjå meir på geografisk fordeling, sidan
bestanden er tynn. Vidare må ein legge meir vekt på nml § 9 om føre var-omsyn.
C.
Det er ikkje tatt omsyn til at jerven i region 6 fordelar seg på to forskjellige jervestammar.
Den sørvestlege jervestamma er liten og har vore minkande i hovudsak som følgje av store
uttak over fleire år. At ein i tillegg ikkje har nådd ynglemålet i 2012, og det er lite truleg at ein
når det i 2013, i tillegg til at det ikkje finst teikn til at dette skal bli betre i 2014, tilseier at ein
må vere meir varsam med skadefelling i Møre og Romsdal enn i Nord-Trøndelag.
D.
Når det gjeld ulv er det ikkje ynglemål i region 6, men ein må ta høgde for at dei ulvane som
skal yngle elles i landet kan leve i samsvar med sin natur. Det er naturleg for ulv at individ
forlet fødestaden og legg ut på vandring. Nokre av desse skal tilbake til yngleområdet for å
kunne føre arten vidare. Meldinga om at tispa i Slettåsreviret har fått ein kvalp i 2013, med
eige avkom som far til kvalpen er i så måte urovekkande. Det må vere rom for at streifande
ulv i region 6 kan kome frå det i live, og det må dessutan vere rom for at ulv som kjem frå
nordaust kan nå fram til artsfrendar i ynglesonen.
Endringstrekk siste året som kan ha verknad.
Møre og Romsdal har framleis ikkje nådd målet om 2 gaupeynglingar. For at Nord-Trøndelag
skal sleppe å dekke opp for manglande ynglingar i Møre og Romsdal, må ein passe på at
ynglemålet blir nådd i Møre og Romsdal også.
Få felte gauper samanlikna med kvotene utanom yngleområda kan tyde på at gaupebestanden
generelt er liten. Det er meir usikkert enn på lenge kor liten.