Les anmeldelsen av Bjørn Davidsen i Bergensposten, s ... - NORDIKI

Recommendations

Info

Stadsporten sett frå nordvest i 1822. Christie budde i huset til høgre i biletet, i dag Kong Oscarsgate 79, som han kjøpte i 1810. heidra ved å bli plassert på sokkel (Christie-statuen framfor Bergens museum, i dag Universitetsmuseet i Bergen), og har har fått fleire gater og vegar oppkalla etter seg. 18 Slik er mannen blitt ein del av eit slags nasjonalt heltegalleri, han er blitt ein av «våre høvdinger» (Halvdan Koht) og hans korte innsats på den rikspolitiske arenaen har blitt likna med ein strålande soldag i ein bergensk regnhaust (Sverre Steen). 19 Dermed har det skjedd ei mytologisering, og det har ikkje vore fritt for at Christie har blitt tatt til inntekt for idear og tankar som i like stor grad reflekterer forfattarane sine ideal som Christie sine eigne; hos Koht, som var opptatt av å sameina nasjonalistiske og marxistisk historieskriving, får ein nærmast inntrykk av han som ein revo- lusjonær folkeførar, hos andre som ein konsekvent liberalar. 20 Men ei drøfting av politikaren Christie skal me la ligga her, i staden har ei opplysning frå Folketeljinga frå Bergen 1815 sett oss på eit bokstaveleg tala meir jordnært spor. Folketeljinga opplyser nemleg at Christie er heimehøyrande i Domkirken sogn, rode 18-102B – i dag Kong Oscarsgate 79 – og i yrkesfeltet står det «Sorenskriver, Driver Jordbrug». 21 Kor var så denne garden? Bygdebøkene for Fana gav oss litt av svaret: Dei fortel oss at Christie kjøpte garden Straume i Fana i 1811. Før me går nærmare inn på dette, vil me ta eit nærmare blikk på byfolk som gardeigarar, med særskilt omsyn til tilhøve i Fana. 22 Bergensposten 3 / 2012
Avlsgardar, paktargardar og lystgardar Det har vore hevda at opphøginga og idoliseringa av den norske bonden blant embetsmenn på slutten av 1700og byrjinga av 1800-talet i like stor grad som det er eit uttrykk for ein internasjonal trend, eit «natursvermeri» , òg var uttrykk for at embetsstanden sjølv i ikkje liten grad opererte som ein slags storbønder på sine prestegardar og sorenskrivargardar. 22 Christie busette seg som nemnd i Bergen då han blei sorenskrivar i Nordhordland, men det blei òg diskutert å skaffa ein sorenskrivargard. Bustaden ved Stadsporten kjøpte han i 1810, eit hus med seks rom som både var bustad og kontoradressa hans i byen. 23 Men i 1812 foreslo han at ein av Reigstadgardane ved Valestrandsfossen på Osterøy blei vald som bustad og tilhaldsstad for sorenskrivaren. Dette var ein stad han meinte hadde ei god plassering ved at det var omtrent like langt frå områda lengst ute ved havet som dei «øverste Fjelds Gaarde inde i Landet» . 24 Det heile stranda på at utgiftene ville bli for store for Christie personleg. På dette tidspunktet hadde han altså likevel allereie blitt gardeigar, om han ikkje fekk nokon eigen sorenskrivargard, blei han som mange andre byfolk jordeigar i Fana. 25 Det var lange tradisjonar for at byborgarar og embetsmenn i Bergen eigde jord i Fana. Områda kring Bergen var faktisk lenge blant dei med lågast grad av sjølveigande bønder i heile Noreg, og frå mellomalderen av var mykje eigd av kyrkjelege institusjonar, etter reformasjonen også av kongen. 26 Mykje av kongsgodset blei seld ut på slutten av 1600-talet til adelsmenn, embetsmenn og borgarar i tillegg til at ein i hundreåra fram mot 1800 fekk ein større del sjølveigande bønder i bynære område som Fana. Frå gammalt av var det vanleg at også borgarar åtte gardar i Fana, Laksevåg, Åsane og Arna som blei drivne av leiglendingar (som hadde livtidskontraktar), men etter kvart kom også såkalla «avlsgardar» der byfolka meir direkte var involvert i gardsdrifta ved at dei dreiv garden gjennom forvaltarar og tenestefolk og brukte overskotet til matauk i byhushaldet eller på anna vis tok inntekter av garden. 27 Utover på 1700-talet blei det vanlegare at byfolka leigde bort gardane til paktarar som betalte ei årleg avgift til eigaren, men elles dreiv garden utan særleg innblanding frå eigaren inne i byen. 28 Paktarane hadde gardane på åremål og i motsetning til leiglendingane kunne dei ikkje rekna med å sitja lenge kvar stad – i Fana var det vanleg at dei skifta gard etter nokre år. 29 På 1700-talet blei det vanleg at gardsinvesteringar òg fekk ein annan funksjon enn den reint økonomiske: Borgarane og embetsmenn sette opp standsmessige herskapshus, lagde hagar eller parkar og nytta gardane som sommarresidensar der ein kunne halda hus for eit landleg kondisjonert selskapsliv. 30 På slike gardar – såkalla lystgardar – hadde ein framleis paktarar, men hovudfunksjonen var ikkje først og fremst inntening. Mange av desse gar- Bergensposten 3 / 2012 23
Page 1 and 2: NR.3 desember 2012 15. ÅRGANG
Page 3 and 4: Innhold Fra redaktøren ...........
Page 5 and 6: Erling Gjelsvik: Minnenes Palass 1.
Page 7 and 8: årstall, dato, åsted, navn. Svunn
Page 9 and 10: Hvor er mønsteret og borden? Tiden
Page 11 and 12: Klosteret 17, «Bethlehem» - bygni
Page 13 and 14: Bergen bystyre bestemte 12. desembe
Page 15 and 16: der har ikke funnet spor av slike d
Page 17 and 18: Anette Skogseth Clausen: Kunsten p
Page 19 and 20: Mens bindersen er laget i cortenst
Page 21 and 22: Christie (1745-1823) som 24 år gam
Page 23: dom, at Christie vende tilbake til
Page 27 and 28: Fotografi frå Straume på 1920-tal
Page 29 and 30: Huset på Straume som i dag har adr
Page 31 and 32: Østen og Knut var svograr og delte
Page 33 and 34: I tillegg til inntektene frå garde
Page 35 and 36: Christie garden til John David Morr
Page 37 and 38: sitetsmuseenes gjøren (s. 209- 230
Page 39 and 40: er uberettiget til at lade dem hens
Page 41 and 42: Erik O. Paulsen - forfatter og hist
Page 43 and 44: » Servering ved Festmiddagen den 7
Page 45 and 46: Bjørn Davidsen: Bombemål S/N 102
Page 47 and 48: hold. Boken inneholder dessuten en
Page 49 and 50: nomføres av spesialsoldater fra br
Page 51 and 52: forhold og at Bergen stod på NAVTA
Page 53 and 54: le? Tja: «Slik som skolen lå, var
Page 55 and 56: Jacob Neumann — biskop, arkeolog
Page 57 and 58: klart, at der aldrig vil aabne sig
Page 59 and 60: Nybygget, en sen ettermiddag i dese

Les anmeldelsen av Bjørn Davidsen i Bergensposten, s ... - NORDIKI

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?