You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
dagen, og aldri så fort e an udanføre dørene, han Olof,<br />
før han e så sjeden at det ikkje e muligt å se ka han e gjort<br />
av. Ikkje at han e usjikkelige på någensomhelst måde,<br />
han Olof heller, nei, han e så goe den gutten og, at det e<br />
fele greier. Men han e merr lige faren på mange mådar,<br />
mens han Kornelius slekte merr på mitt fålk. Det e 'kje<br />
på langt ner den hushyggå me' han Olof som me' han<br />
Kornelius. Han va 'kje store pjokken før han sa te meg,<br />
atte når eg bler rige, mor, sa han, så ska du sleppa å slida,<br />
og du ska få kaffi og kveidebrø' med ekta meierismør på<br />
sengå kver bidige morning, sa han.<br />
Og han va 'kje store kroppen då han fekk ros av bi-<br />
skoppen på overhøringå. Han klapp' an på håve, og så<br />
sa han det, biskoppen, at eg sko ikke ha någe høgare<br />
ønske enn atte prestane mine konne tingå så godt, sa<br />
han. Og det va 'kje småtteri han blei hørte i, kan dåkker<br />
tro, for det va ennå heila det deranne vonna om jenfø-<br />
delsen og fornydelsen og alt det vrina bagerst i bogå. Ja,<br />
og så skreiv 'an ei skrift, så va som den finaste trykk, me'<br />
store svingar og greier.<br />
Ja, og så nydeligt så han kunne synga! Ja, det va reint<br />
så et syn å hørra 'an synga, og tror dåkker ikkje at gutt-<br />
ungen hadde lert seg sjøl å spela på trekkspel, og jissa<br />
kor gammalle han va då? På det tålta året, det e så sant<br />
så eg sidde her. Og sådden ein medfølelse han hadde<br />
både me' mennesker og dyr. Han va 'kje i stann te å se ei<br />
flua pinas. Ein gong kom han draganes me' ei lidå skar-<br />
vebikkja så hadde vont i beine og ville ha meg te å legga<br />
graudomslag på 'na.<br />
Så kan eg huska ein kvell, eg hadde fått åbne fydder<br />
av å stå og vaska, og eg måtte je meg reint og ligga et par<br />
dager. Så kom han vesle Kornelius bårt te sengå og glan-<br />
te på meg me' de store auene sine: «Kossen e det mer<br />
deg, mor mi?» Og han va vel ikkje merr enn åtta-ni år<br />
gammalle. Ein kunne snakka me' han som me' et gam-<br />
malt menneske. Ein gong fant han håndveska te ei fine<br />
frua, og då fekk han to kroner i finnarlønn. Men tror<br />
dåkker at han sløste di vekk, så tar dåkker feil. Å nei,
Change language