Eksamensinformasjon - bokmål - Grethesjo

toler humoren, og det er det all grunn til å tru at
Hareide som ein ressurssterk politikar og
offentleg person gjer, seier Kjus vidare.
Det er skilnad på ein karikatur, ein parodi, ei
ironisering og ei håning. Puttar du alt i ei smørje
og kallar det humor, kan du lett miste nyansane.
Det er ei ære å bli parodiert, det har aldri vore ei
ære å bli håna. Dersom publikum berre ser
mobbinga, kva da? Har det noko å seie kva den
som blir utsett for dette, meiner?
Parodiering av personar er altså greitt, meiner
Yngvar Kjus, så lenge personane som blir
parodierte, synest dette er ok. Men kva med
etnisk humor og fleiping med enkelte grupper i
samfunnet? Kva for normer kan ein følgje der for
å halde seg innanfor streken?
Sjølvironi blir sett på som noko høgverdig og bra.