Augustus 2004 - Die Gereformeerde Kerke in Suid-Afrika

Jan en Cielie van Vuuren
Wen! ... Wen! ... Wen!
Dit kan net lekker wees. Om te wen is die in-ding.
Jy hoor dit in die skole, in kantore, jy lees dit in
koerante. Niemand wil meer verloor nie. Hoe
anders? Hoe meer jy wen, des te groter die beloning.
Jou aansien styg dramaties na elke oorwinning en nog
meer word belowe as jy of jou span maar net kan wen.
Sokkerspelers kry tot ’n miljoen rand per dag om hul
span tot oorwinning te lei. Skole “koop” jong kinders om
’n wenskool te word.
Is “wen” nie op almal se lippe nie? Iemand se toekoms
word daaraan gemeet of hy of sy ’n wenner is. Dit
verander ook so skielik. Gister op almal se lippe omdat
daar gewen is, en dan verander alles as daar ’n wedstryd
of geveg verloor word. Het die wenfaktor nie ’n té
groot rol in ons lewens begin speel nie? Wat van die
verloorders? Beteken hulle niks in hierdie lewe nie. Is
daar nie vir elke oorwinningsglimlag dalk ’n traan wat
drup nie? Gryp ons nie te erg na die tydelike oorwinnings
van ’n dag, week, maand of jaar nie?
Het Paulus nie op pad na Damaskus gedink hy is ’n
wenner nie? Hy het aansien gehad. Hy het met gesiene
mense omgegaan, die kerk agter hom gehad. Bekendstellingsbriewe
van die Hoëpriester ontvang. Hy wou
graag ’n wenner wees. Genadiglik het die Here Jesus in
sy lewe ingegryp en vir Paulus gewys dat hy nog aan die
wedloop mag deelneem, maar dat hy vir die verkeerde
span speel.
Efesiërs 2:8, 9: “Julle is inderdaad uit genade gered deur
die geloof. Hierdie redding kom nie uit julleself nie. Dit is
’n gawe van God. Dit kom nie deur julle eie verdienste
nie, daarom het niemand enige rede om op homself
trots te wees nie.” Paulus moes hierdie reddingstou
aangryp om te besef wat ’n “wenner” eintlik is.
Voel baie van ons jongmense nie dalk of hulle nêrens
hoort nie? Miskien is hulle nie deel van die “wengesin”
nie. Moontlik voel party jongmense of hulle wil uitroep:
“Ek is niks werd nie! Ek is ’n mislukking! Ek pas nêrens
in nie! Selfs in my eie huisgesin voel ek verstote.
Niemand luister na my nie. Dit wil voorkom of almal hulle
rug op my draai. My lewe is niks meer werd nie. Selfs
my gebed voel leeg en doelloos. My ouers, broers,
susters het eerder vir my ’n bedreiging geword as ’n
hulp. Al wat vir my oorbly is net ’n traan wat drup tot
God.”
Dan kan ek vandag vir jou sê dit is baie keer waar die
Here vir jou en vir my wil hê. Die Here kan en wil ’n
omwenteling in ’n gebroke hart teweegbring. Dit wat hier
op aarde met ons gebeur moet ons sien as iets wat nie
vir ewig duur nie. Daar is mooi en lelike dinge wat met
ons gebeur. Die vraag is: Hoe hanteer ek dit? Watter
invloed het wen of verloor in jou lewe? Wie is in beheer?
• Jou emosie?
• Jou gedagtes?
• Jou gedrag?
As jou emosie hierdie gebeurtenis beheer, kan dit baie
maklik handuitruk en jou gedrag so beïnvloed dat jy ’n
onbesonne daad pleeg.
Romeine 12:2: “Maar laat God julle verander deur julle
denke te vernuwe.” Wanneer God ons denke vernuwe
volgens die beloftes van sy Woord, dan sal ons anders
dink oor hierdie onderwerp. So kom die eintlike vraag:
Behoort jy aan die Here? Is jy sy kind? Johannes 5:13:
“Hierdie brief skrywe ek vir julle sodat julle kan weet dat
julle die ewige lewe het, julle wat in die Seun van God
glo.”.
Hierdie sekere wete kán en móét ook ’n radikale verandering
teweegbring in hierdie hoogaangeskrewe wen- en
verloorsituasie. Daar is altyd ’n nuwe begin – nuwe
hoop. Om te verloor kan nou ook ’n leer tot sukses
wees. Die vraag is: Hoe benader jy dit? Blameer jy
ander? Herhaal ons dieselfde foute? Leer ons deur ons
foute en neem ons verantwoordelikheid daarvoor?
Om te verloor of om ’n fout te maak is menslik. Miskien
moet ons ’n fout of ’n verloor sien as iets wat gebeur het.
Dit is slegs ’n gebeurtenis wat plaasgevind het en het
niks te doen met wie jy regtig is nie. ’n Gebeurtenis
waarin jy en ek verloor het, het al in almal se lewens
plaasgevind. Om te verloor maak nie noodwendig van
jou en my ’n slegte mens nie. ’n Mislukking of om te
verloor kan die eerste stap tot sukses wees.
Wanneer jy en ek verwag om te verloor – as ons ’n
denkwyse kweek van “ek gee op”, of “ek is ’n mislukking”
en dieselfde foute bly herhaal, dan kan ons ook nie
verwag dat dinge vir ons sal verander nie. Laat ons by
Hom pleit om die wen en verloor sagter in ons lewe te
maak. Om die eer wat ons met ’n oorwinning behaal en
ons soveel plesier verskaf en ons somtyds tot hoogmoed
kan lei, dat ons daardie eer kinderlik aan Hom
toesê.
Wanneer eer en trots om te wen nie meer ’n houding
van hoogmoed verteenwoordig nie, dan sal die verloor
vanself ook ’n sagter impak in jou en my lewe hê.
• Die wenmotief Bybels beoordeel •
16 16 - - D DDie
D Die
ie Kerkbl Kerkbl Kerkblad
Kerkbl Kerkbl ad Augustus Augustus 2004
2004