viWTA Blootstelling aan niet-ioniserende straling in huis - Instituut ...

5
Hoe hoger de frequentie is des te korter de golflengte zal zijn. De afstand
tussen twee punten in de ruimte waar de trillingen in fase gebeuren is de
golflengte (in meter). Het elektriciteitsnet werkt op een frequentie van 50 Hz
(in België) wat overeenkomt met een golflengte van ongeveer 6000 km.
Microgolfovens werken op een frequentie van 2,45 GHz en een golflengte van
12 centimeter.
De intensiteit van het veld is de grootte van de trillingen.
Met een voorbeeld kunnen deze concepten verduidelijkt worden. Stel dat men
een lang touw aan een muur vastgemaakt en het andere uiteinde op en neer
beweegt. Wanneer men dit traag doet zal er een grote golf onstaan. Doet men
dit snel dan zullen er vele kleine golfjes ontstaan, Hoe meer golven je creëert
(hogere frequentie), hoe korter de afstand tussen twee opeenvolgende
verschillende golfjes zal zijn (kortere golflengte).
1.4 Wat zijn de soorten elektromagnetische velden?
Een elektromagnetische golf bestaat uit kleine energie-pakketjes, nl. fotonen.
De energie van deze fotonen is rechtevenredig met de frequentie van de golf.
Dus hoe hoger de frequentie, hoe groter de fotonenergie zal zijn. Er zijn twee
soorten van elektromagnetische straling nl. ioniserende en niet-ioniserende
straling.
Ioniserende stralen zoals Röntgenstralen, radioactieve stralen, kosmische
straling, bevatten zodanig veel energie (zodanig hoge frequentie) dat ze
(atomische) verbindingen binnen molecules kunnen verbreken.
Niet-ioniserende stralen bevatten te weinig energie om de atomische
verbindingen van molecules te kunnen verbreken. De meeste bronnen die
door de mens gemaakt zijn (hoogspanningskabels, radio, TV, antennes voor
mobiele communicatie) zijn niet-ioniserend. Zelfs zeer hoge intensiteiten
kunnen géén ionisaties in een biologische systeem veroorzaken. De
blootstelling aan niet-ioniserende straling kan andere soorten effecten
veroorzaken, bijvoorbeeld opwarming, het veranderen van chemische reacties
of het induceren van elektrische stromen in weefsels en cellen.
In dit document hebben we het over niet-ioniserende straling.
Ioniserende straling bestaat uit zodanig korte golven (hoge frequentie
b.v. Röntgenstraling) dat de fotonen genoeg energie bezitten om materie
te kunnen ioniseren. Dit wil zeggen positief en negatief geladen atomen,
moleculen of fragmenten ervan te creëren, door het verbreken van de
intra-atomaire energieniveaus die moleculen in cellen bij elkaar houden.
Niet-ioniserende straling omvat dat deel van de elektromagnetische
frequenties (velden van hoogspanningskabels, radio, TV, infrarood lasers)
waarbij de fotonenergie te laag is om atomaire verbindingen te verbreken.
Zelfs heel hoge intensiteiten kunnen geen ionisaties veroorzaken in
biologische systemen.