Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

de pokerstenen op tafel komen. Bij gebrek aan beter wordt er gespeeld
om de verjaarde tumtum uit de supermarkt.
HARTJES AAN HET SPIT
1812 Blijspel in drie bedrijven naar het Duits van Maximilian
Vitus door F. Drost 4 dames, 3 heren
Een juweeltje van een blijspel.., maar dat begrijpt iedereen met een
beetje toneelfantasie ook onmiddellijk, als men maar even bedenkt dat
het gaat over vier vrouwtjes, die alle vier onontkoombaar stapel verliefd
zijn op de charmante Epie Wiersma, een pracht kerel in een woord.
Daar hebben we eerst "tante" Roos, weduwe, een beetje (?) manziek,
kordaat als een echte matrone. Ze is boekhoudster van het hotel "In de
zevende hemel", maar kan het niet laten om voor directrice te spelen.
Ze legt de hele dag de kaart omdat ze het geduld niet kan opbrengen de
toekomst af te wachten. Vervolgens haar tegenspeelster Spriet. We
mogen gerust zeggen. Een creatie! Een jong ding van het platteland met
een eeuwig natte neus en een mondje!. dat staat nu echt n66it stil. Het
is een waterval, zo verademend en zo fris, dat men er nooit meer
onderuit zou willen. En in tegenstelling met "tante" Roos maakt zij zich
nergens druk om, maar leeft de dag van "nu" en huppelt en dartelt
prinsheerlijk door het hele spel heen, totdat Epie Wiersma ten tonele
verschijnt en dan is ook haar hartje aan het spit. En dan krijgen we
Marian. Zij heeft het hotel geërfd, maar onder voorwaarde dat zij binnen
het jaar trouwt met een eerste klas vakman. Maar Marian wil helemaal
niet trouwen, tenminste niet met een man, die haar opgedrongen wordt.
Ze is nogal kritisch en wordt niet gauw verliefd, totdat.. we hoeven het u
verder al niet meer te vertellen. En het vierde vrouwtje is Helga, de
nogal oppervlakkige vriendin van Marian, een mondain warwinkeltje.
Moeten we nog meer verraden van dit kostelijke stuk? Epie Wiersma is
de hoofdpersoon, een "heer" tot in de toppen van zijn vingers. En.. hij is
de vereiste eerste klas vakman. Maar een "heer" biedt zich niet aan op
een presenteerblaadje. Dus Epie komt wel, maar niet als "heer".
Integendeel!.. En dan zijn de verwarringen niet van de lucht. Nog
meer?.. De huidige oberkelner, een hautaine vent, waarvan iedereen de
kriebels krijgt, dingt vanzelfsprekend ook naar de hand van de
erfgename van het hotel, maar gelukkig tevergeefs. Verder verklappen
wij u niets meer. Het is geschreven door dezelfde schrijver als "Vader
gaat op stap", "Het vrolijke tankstation" en "De dochters van de baas".
Dan weet u genoeg. Succes ermee!
WIE WORDT OMA?
1822 Blijspel in drie bedrijven van Jan de Vries, voor het
Nederlands bewerkt door F. Drost, 4 dames, 3 heren
Durk Dunema ziet het allemaal niet meer zo zitten. Hij heeft een groot
concern opgebouwd, maar.. op de zaak hebben ze hem eigenlijk niet
meer nodig. Hij heeft zichzelf overbodig gemaakt door het aantrekken
van gespecialiseerde krachten. En kon hij het er nu maar eens lekker
van nemen, maar.. zijn vrouw heeft hem vijftien jaar geleden, toen hij
nog hard moest sappelen voor zijn broodje, in de steek gelaten. Ze is er
toen met een ander vandoor gegaan naar Amerika, Dunema alleen
achter latend met zijn drie-jarig dochtertje. Nu is dat dochtertje achttien
jaar en heeft Dunema geld zat, maar helaas niets meer om handen en
hij zit nog steeds zonder vrouw. Verliefd is hij wel. Op de vrouw van één
van zijn boekhouders. Die boekhouder lijkt hem niet zo'n struikelblok.
Dat is een onderdanige goedzak. Maar het lastige toeval wil dat de
langharige zoon van diezelfde boekhouder er een jaar geleden met
Dunema's dochter vandoor gegaan is en daar maakt hij zich erg kwaad
om. Als hij begrip en troost gaat zoeken bij de vrouw, die hij tot nu toe
slechts in stilte adoreerde, krijgt hij vreselijk de kous op zijn kop en in
dolle woede gaat hij dan voor drie maanden op reis. Terug van die reis
vindt hij plots zijn hele huis vol. Zijn dochter is erin getrokken met de
zoon van de boekhouder. De boekhouder zelf zit er en natuurlijk ook
diens lieve vrouw. Maar wie er nog meer is.. en waarover hij zich het
meest opwindt.. dat is zijn eigen vrouw, die hem vijftien jaar geleden de
rug toekeerde en die nu na vijf mannen versleten te hebben, bij hem
terug komt, niet met hangende pootjes, o nee, ze ontvangt hem
triomfantelijk en zelfbewust. Dunema zelf is echter ook niet alleen. Hij
heeft een vakantie-vriendin meegebracht, met wie hij eigenlijk van plan
was te trouwen. Na 15 jaar alleen gezeten te hebben, zit hij nu dus met
een huis vol vrouwen. Een spel met heel veel "herkenningspunten". Een
sympathiek goed spel!
FIRMA BOGAARD VRAAGT: CHEF DE BUREAU
1838 Blijspel in drie bedrijven door M. Boere, 4 dames, 3 heren
Omdat het jammer zou zijn de leuke intrige van dit blijspel te verklappen
volstaan we met de vermelding van de meespelende personen: op de
41
allereerste plaats HUIZER, de oude chef-de-bureau, die op het punt
staat met pensioen te gaan. Hij is een man zonder hoogtepunten in zijn
leven. Zijn veertig-jarige trouwe dienst is hem dan ook goed aan te zien.
("We houden hem voor de afdeling antiek".) Hij is plichtsgetrouw tot in
het bot. VERWAAL, zijn opvolger(?) daarentegen, is een vrolijke student
met veel bravoure, die weet te leven, dat de spetters er af vliegen. Hij
brengt overal vreugde om zich heen en is dan ook bij de dames erg in
trek. De dames, dat zijn- JOSJE, een olijk brutaaltje-eerste-klas, sweet
seventeen, niet op haar mondje gevallen en voor alles sportief. ELS,
een elegante vrouw van midden twintig. Ze is haar oude milieu een
beetje ontgroeid en zoekt nu aansluiting bij de hogere kringen (c.q. de
baas). De klassieke stijl ligt haar wel! En tenslotte hebben we MIEKE,
een lief romantisch meisje, iets jonger dan Els. Een pikant ding, maar..
de liefde is voor haar geen SPEL! PIETJE, of tante Pietje, zoals zij door
iedereen genoemd wordt, ziet de nieuwe chef-de-bureau een beetje met
andere ogen. ZIJ is de middelbare leeftijd al gepasseerd. Zij is een
hartelijke allemansmoeder, die het graag iedereen naar de zin maakt.
Als zij een grote mond krijgt is zij dagenlang van streek. En de man, die
alle touwtjes in handen heeft, of althans moest hebben, dat is
BOGAARD, de succesvolle zakenman. Hij kan nog geen afscheid
nemen van zijn jeugd, maar als de onvermijdelijke klap In aantocht is
bezit hij voldoende humor om de dreun op te vangen. Wie voldoende
fantasie bezit hoeven we niet aan te sporen om dit spel ter lezing te
vragen. Alleen al aan de personen kan men zien, dat het vol zit met in-
en inmenselijke trekjes en dat het bij het publiek veel glimlachjes-vande-herkenning
zal uitlokken.
WAAROM ZOU IK
1852 Blijspel in twee bedrijven (vier taferelen) door Loek
Elich, 4 dames, 3 heren
Dit kostelijke blijspel, dat getypeerd wordt door z'n vlotte afwisselende
spelsituaties en rake teksten, speelt zich af ten huize van Ans en Henk
Tulder. Henk is de enthousiaste regisseur van een amateur
toneelvereniging. Ans ervaart zijn passie voor alles wat met toneel te
maken heeft, als een persoonlijke nederlaag. Zij voelt zich gedwongen
een daad te stellen om haar gevoel voor eigenwaarde weer terug te
krijgen. Het spel begint als Patsy, een vriendin van Ans, op bezoek
komt. Ze komt in de stad werken, maar omdat haar flat nog niet klaar is,
denkt ze een paar dagen in een hotel door te brengen. Ze accepteert
echter de uitnodiging van Ans en Henk om die paar dagen te blijven
logeren. Toevallig is in die tijd het repetitielokaal niet beschikbaar en
heeft Henk een paar repetities bij hem thuis ingelast. Patsy maakt van
deze samenloop van omstandigheden gebruik om de betrekkingen
tussen Ans en Henk weer te normaliseren. Maar eer het zover is,
gebeurt eerst het een en ander waarmee het publiek een bijzonder
gezellige avond bezorgd wordt. Uiteraard zijn de personages een
tikkeltje aangezet, daar is het nu eenmaal een blijspel voor. Niemand
zal verwachten dat de figuren in dit stuk model staan voor het prototype
van de gemiddelde toneelspeler. Overigens: een tikkeltje zelfspot kan
nooit kwaad. Toneelverenigingen die een vlotte manier van spelen
gewend zijn, en een goed ontwikkeld gevoel hebben voor de juiste
timing, kunnen aan dit stuk veel plezier en evenzoveel eer behalen.
EEN BENGEL DES HEEREN
1858 Blijspel in vier bedrijven door Loek Elich,
4 dames, 3 heren
Gabri die in Parijs kunstgeschiedenis studeert, is samen met zijn
vriendin Annelies op vakantie geweest. Als iedereen denkt dat hij z'n
studieweer heeft hervat, duikt hij plotseling op in "De Late Lente", het
bejaardencentrum waar Annelies intern als verpleegster/verzorgster
werkt, Hij wordt er door een van de bewoonsters ontdekt. Om niet als
insluiper aan de politie te worden uitgeleverd, zegt hij met een geheime
opdracht van een andere planeet te zijn gekomen. Voor die opdracht
zegt hij ook de hulp van een aantal bejaarden nodig te hebben. De
oudjes laten zich door hem overtuigen en voeren z'n opdrachten
nauwgezet uit. Dit geeft hem alle gelegenheid om regelmatig contact te
hebben met Annelies. Het opvallende is echter dat de oudjes door hun
werkzaamheden nieuwe mogelijkheden ontdekken om hun late leven
nog zinvol door te brengen. Wat eigenlijk als een kwajongensstreek
begonnen was, blijkt achteraf toch nog een positieve uitwerking te
krijgen! Een vlot geschreven stuk met rake dialogen en een mild
kritische kijk op het leven in bejaardentehuizen. Aan die spontane
"Bengel des Heeren'' kan elke toneelvereniging veel plezier beleven.
AAN HET EIND VAN DE REGENBOOG