Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

zich snel terug. Een luchtige klucht waar smakelijk om zal worden
gelachen.
WAAR BLIJFT DE TIJD
5613 Damestoneel door J. Westra. Klucht, 7 dames
In het cafetaria komen de dames uit de Prinsen straat regelmatig koffie
drinken.Mevr. de Klos verwacht telefoon en vraagt de eigenaresse,
Mevr. Frite, deze even aan te nemen en dan te zeggen, dat ze wel terug
belt. De roddel is gauw gemaakt als mevr. Frite dit verzoek aan andere
dames uit de Prinsestraat doorgeeft.
TANTE BEP OF MANNEHATERS
5602 Klucht door Jolo, 7 dames
Ant is een hoerendochter en gaat dienst doen in de stad bij tante Bep.
Voor het werk is ze uitstekend, maar het omngaan met mensen laat te
wensen over. Ze heeft een hekel aan de buurvrouw en dat laat ze
merken ook... Als de buurvrouwen horen dat de broers van Bep komen,
krijgen ze de kriebels, maar als blijkt dat dit op een misverstand berust,
zijn ze ineens weer mannenhaters.
HELP (ALARM CALL)
D 502 Eenakter door Sheila Hodgson, vertaling Linda Slokker,
7 dames
Wanneer Jills vriend Brian haar installeert in een flat, komen er 3 vrouwen
langs die zich voorstellen als familie van Brian. Zij bedreigen Jill en
zeggen haar dat ze geheime stukken af moet geven. Er komt een
vierde, onbekende vrouw bij de flat, die zogenaamd Brians moeder is.
Ze vertrekt weer, en belt de politie. Hoe weet zij dat Brians moeder
iemand anders is?
DROMEN ZIJN....?
D 517 Komisch toneelspel in 2 bedrijven door Klaas Rijkes,
7 dames, speelduur 45-55 minuten
Vier bij elkaar wonende niet getrouwde zusters komen in geldnood en
zoeken een uitweg. Verschillende wegen leiden naar Rome, maar de
juiste weg is moeilijk te vinden. Totdat een oude liefde van een van de
zusters een erfenis nalaat. Al het leed lijkt geleden, maar niets is minder
waar. Als de teleurstelling na wat strubbelingen is verwerkt, doet zich
een nieuwe kans voor, maar of deze kans de dames een onbezorgde
oude dag biedt, blijkt aan het eind van het stuk...
KRUISPUNT (CROSSWAYS)
D 505 Eenakter door Jane Parry-Davies, vertaling Linda Slokker,
7 dames
Wanneer Elisabeth na het overlijden van haar man verhuist naar
een oud huisje met de naam Crossways in het dorpje waar haar ouders
en haar beste vriendin wonen, dan voelt ze zich op een merkwaardige
manier tot dit huisje aangetrokken. Als Caroline iemand meeneemt die
niet bekend is met de geschiedenis van het dorpje, maar een bijzondere
interesse heeft in regressietherapie, dan brengt ze ons terug naar de
zestiende eeuw, de tijd van heksenjachten en brandstapels.
DE VROUW, ZIJ HUILT (WOMEN MUST WEEP)
D 509 Toneelstuk in één bedrijf door Mary Orr, vertaling Koen
Wassenaar, 7 dames
Na jaren van tegenslag en lijden nadert de Amerikaanse burgeroorlog
haar einde, en hoewel de vrouwen van het Zuiden, evenals hun
echtgenoten aan het front, het niet willen toegeven, wordt het lot van de
Federatie steeds somberder. Terwijl zij hoopvol wachten op het nieuws
van overwinningen dat nooit zal komen, komt een groep dames samen
in het huis in Maryland van mevrouw Agatha Lindsey om daar
verbandpakketten te maken voor de gewonden van het Zuiden. Op
bezoek bij mevrouw Lindsey, van wie haar zoon Dick dient onder
generaal Longstreet, zijn haar schoondochter Jane en mevrouw Carter,
een in het Noorden geboren vrouw waarvan de anderen twijfelen aan
welke kant zij eigenlijk staat. Mevrouw Carter is tevens gescheiden en
een uitgesproken individualiste en, volgens de plaatselijke roddels, de
minnares van de afwezige Dick Lindsey. Terwijl de vrouwen hun werk
voortzetten, stijgt de spanning tussen Jane Lindsey en haar
vermoedelijke rivale. Er komt nieuws van het front - een lijst met
slachtoffers van de beslissende slag bij Gettysbury. Dick Lindsey is een
van degenen die niet zal terugkeren. Verdoofd door de schok van dit
nieuws geeft mevrouw Carter toe dat, hoewel zij van Dick hield, haar
gevoelens nooit werden beantwoord, en Jane kan troost vinden in het
feit dat haar gevallen echtgenoot haar trouw was. Als beide vrouwen
elkaar troosten is er niet alleen een persoonlijke verzoening voelbaar,
384
maar tevens een glimp van een grotere hereniging, die de tijd en de
liefde voor het land uiteindelijk zullen bewerkstelligen.
DE VROUW, ZIJ HUILT NOG STEEDS (WOMEN STILL WEEP)
D 508 Toneelstuk in één bedrijf door Mary Orr, vertaling Koen
Wassenaar, 7 dames
Terwijl "Women Must Weep" (D 509) zich afspeelde ten tijde van de
burgeroorlog, speelt "Women Still Weep" zich honderd jaar later af ten
tijde van de oorlog in Vietnam, en handelt over de nazaten van de
dames die in het eerste stuk speelden. De personages in het tweede
stuk worden gespeeld door dezelfde actrices, die in het eerste stuk hun
voorouders portretteerden, en het decor, hoewel lichtelijk aangepast aan
de tijd, is eveneens hetzelfde. Opnieuw vormt het feit dat de mannen
van het gezin op het slagveld zijn, de kern van het conflict, maar deze
keer zijn de omstandigheden anders; van de zoon van het gezin wordt
aangenomen dat hij in Vietam zit, maar zijn zus is een anti-oorlog
activiste, en zijn vrouw legt het aan met andere mannen. Het gezin krijgt
bezoek van een nazaat van Catherine Carter (die in het eerste stuk een
hoofdrol speelde) die in het bezit is van onthullende dagboeken, waarin
enkele onthutsende openbaringen over de familie Lindsey en haar
banden met het verleden staan. Uiteindelijk wordt het gezin echter weer
bijeengebracht door een tragedie, wanneer Anne, de zus, wordt
vermoord tijdens een anti-oorlog demonstratie, en de jonge echtgenote,
nadat zij heeft onthuld dat haar man helemaal niet in Vietnam zit,
vertrekt naar Canada om hem bij te staan in zijn protest tegen de oorlog,
door middel van zijn vrijwillige verbanning.
HET MIDDAGBAL (THE TEA DANCE)
598 Eenakter door Margaret Bower, vertaling Linda Slokker,
7 dames
In de zomer van 1936 zijn Jean, Barbara en Olive op vakantie in het
zuiden van Devon. Ze hopen er nog iets opwindends te beleven en dan
ziet Barbara een mysterieuze vrouw, die incognito wil blijven. Jane hoort
per ongeluk dat Mrs. Chisholm een moord aan het beramen is, maar er
blijkt heel iets anders aan de hand te zijn. Een verrassend einde. Het
stuk is makkelijk qua enscenering, en kostumering
PLAATS VOOR IEDEREEN
534 Vrolijk spel door Willem van Pijkeren, 8 meisjes (dames)
Een kostelijke eenakter voor dames. Niet van: "lach of ik schiet", maar
eentje op niveau met ECHTE humor, beschaafde humor, waarmee men
voor de dag kan komen. Een grandioos verhaaltje over een verarmde
freule, die nog eens Ten enkel keertje "echt" freule wil zijn.
EEN “STOF TOT NADENKEN”
D 524 Eenakter door Rieneke Kroese-Heijm, 8 dames
Dorien wil een opleiding gaan volgen maar ze weet nog niet welke. Is
het nu de psychologie of de verpleging? Het niet kunnen beslissen is
voor haar een goede reden om bij haar thuis een groepsgesprek te
organiseren. Ze nodigt daarom een aantal vriendinnen en kennissen uit
(de leeftijden variëren van vijfentwintig tot zo’n vijftig jaar) die met allerlei
verhalen komen, die redelijk serieus worden ontvangen maar zeer
verwarrend zijn. Daardoor onstaan er grappige situaties. Dorien neemt
natuurlijk de leiding maar dat duurt niet lang. De beslissing over welke
studie zij uiteindelijk zal kiezen is dan wel gauw genomen.
EEN VROUW VAN WEINIG BETEKENIS (A PERSON OF NO
CONSEQUENCE)
D 503 Eenakter door Margaret Wood, vertaling Linda Slokker,
8 dames
Het leven heeft weinig plezierigs te bieden aan Elisabeth en Elinor.
Elisabeth is verliefd op een man waar haar overbezorgde moeder niets
in ziet, en Elinor is verliefd op de man waar Elisabeth met alle geweld
mee moet trouwen, althans volgens mevrouw Hartley. De vooruitzichten
voor de beide meisjes worden een stuk prettiger door tussenkomst van
de rustige juffrouw Jane - die niemand minder dan de schrijfster Jane
Austen blijkt te zijn.
HET TESTAMENT VAN TANTE BET
553 Kluchtige een-akter door Mila Koopman, 8 dames
''Voor ik voorgoed uit jullie herinnering verdwijn, wil ik toch nog een
laatste wens door jullie vervuld zien. Voor de erfenis verdeeld kan
worden, moeten jullie eerst drie weken in mijn huis wonen en proberen
er een gezellige vakantie van te maken. En hoe moeilijk het jullie ook
zal vallen: jullie mogen geen ruzie maken''... Aldus het testament van
tante Bet. 't Was toch wel een verstandig mens, die tante...