07.02.2013 Views

Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

232 Eenakter door April Rosenblum, vertaling Linda Slokker,<br />

5 dames, 1 heer<br />

Het stuk speelt zich af in een cel, waar Sasha en Emma zitten voor één<br />

nacht. Ze zijn opgepakt bij een demonstratie voor een politieke<br />

gevangene. Na een paar uur komt Kaleisha erbij, een doorgewinterde<br />

crimineel, die de gevangenis nog wel wat vaker van binnen zal zien.<br />

Tegen deze achtergrond vallen de verschillen tussen de meisjes extra<br />

op<br />

DE FOTO'S VAN MENEER BALK<br />

269 Eenakter door Miriam Oosterom, 5 dames, 1 heer<br />

Het speelt zich af in de koffiekamer van de verpleegafdeling Zuid in een<br />

algemeen ziekenhuis, waarin de beslommeringen van alledag worden<br />

weergegeven.<br />

MATHILDE<br />

298 Eenakter door Jan Tol, 5 dames, 1 heer<br />

Maarten van der Plas zijn vrouw Mathilda, is al vele jaren aan de drank.<br />

Tegenover de buitenwereld weet Maarten het verborgen te houden,<br />

door zich op zijn kantoor correct te gedragen en altijd keurig gekleed is.<br />

Thuis wordt hij door Mathilda geterroriseerd en als Maarten een<br />

koninklijke onderscheiding op zijn werk krijgt, barst de bom! Mathilde<br />

wordt razend, mede ingegeven door de drank. Maar er is natuurlijk een<br />

reden, waarom Mathilde zoveel drinkt en Maarten dat ogenschijnlijk<br />

allemaal slikt... U kunt “MATHILDE” samen met “LOES” (299) op een<br />

avond opvoeren.<br />

GELUKKIG NIET<br />

283 Tragikomedie door Henk John, 5 dames, 3 heren<br />

De tragikomedie "Gelukkig niet" speelt zich af in een verpleeghuis. Vier<br />

bewoners zitten in een kamer voor gezamenlijk gebruik: mevrouw Stips,<br />

mevrouw Arduin, meneer Klooster en meneer Huibers. Meneer Klooster<br />

is een nieuweling, die zich moet aanpassen aan de 'cultuur' en de<br />

omgangsvormen in een verpleeghuis. Klooster protesteert tegen die<br />

cultuur. Maar feitelijk protesteert hij tegen de gebrekkige en verhullende<br />

manier van denken en de taal als ondoelmatig voertuig daarvan.<br />

Klooster: "Is de taal en labyrint? Een onoverzichtelijke doolhof? Of een<br />

rijtjeshuis dat je niet hoeft binnen te gaan om het te leren kennen?"<br />

'Gelukkig niet' gaat over macht, het zoeken naar zekerheden, de angst<br />

voor het wegvallen daarvan en het verlies van identiteit.<br />

GAAL<br />

88 Eenakter door Eve Sluis-de Bruin, 5 dames, 4 heren<br />

Een groepje daklozen leeft met elkaar onder een brug. Gaal is één van<br />

hen. Zij is jarig en de anderen organiseren een feestje voor haar.<br />

Hoewel zij afwisselend vrolijk en sarrend met elkaar omgaan, steekt ook<br />

de diepgewortelde tragiek af en toe onvervalst de kop op.<br />

ALS WOLVEN HUILEN<br />

160 Moderne eenakter door Robert Grijsen, 5 dames, 4 heren<br />

Een stuk waarin de grens tussen schijn en werkelijkheid herhaaldelijk<br />

wordt overschreden, wat zowel komische als dramatische momenten<br />

oplevert. In eerste instantie lijkt het te gaan over een toneelgroep die<br />

begint te repeteren aan een nieuwe productie. Later blijkt dat we te<br />

maken hebben met patiënten in een inrichting. Niet de zware gevallen,<br />

maar wel zeer labiele mensen, elk met een specifiek probleem of<br />

trauma. Ze hebben zich aangemeld voor de jaarlijkse toneeluitvoering<br />

voor bewoners en familie. De regisseuse, zelf ook een patiënte, wil haar<br />

spelers even testen en geeft daarom een reeks spelopdrachten,<br />

variërend van liefde op het eerste gezicht <strong>tot</strong> het imiteren van een wolf.<br />

Dat had ze beter niet kunnen doen. Er wordt bij de spelers te veel<br />

overhoop gehaald, ze worden ook nu weer met hun angst en verdriet<br />

geconfronteerd. Het gaat behoorlijk mis, en daar kan zelfs de pillen<br />

slikkende psychiater, die even komt kijken, niets aan veranderen. De<br />

enige die het hoofd koel weet te houden, is een nuchtere verpleger met<br />

een koffiekar. Dit stuk kent een snelle afwisseling van stemmingen en<br />

sfeer en heeft een ontroerende eindscène.<br />

ALS EEN VOGEL IN DE WIND<br />

M 4206 Toneelspel door J. Bosvelt. 5 dames 7 heren<br />

Een toneelspel waarin een ieder zich kan verplaatsen. Een echt<br />

menselijk gegeven. Is dat dan echt bijzonder? Ja, als wij dingen in ons<br />

leven zien, vanaf een hoogte, zoals een vogel vliegt. Onze gedachten<br />

259<br />

laten gaan, een beetje dromen, maar ook een spel dat werkelijkheid kan<br />

zijn, samengevat in een lijst van muziek.<br />

EEN HANDJE ZAND<br />

335 Verhaal van een eiland door Arie Grendel, 6 dames, 11 heren<br />

+ fig. (dubbelrollen mogelijk)<br />

In enige, volledig fictieve scènes wordt een beeld geschetst van een<br />

aantal gebeurtenissen in een dorp op een klein eiland. Hoewel deze<br />

gebeurtenissen geheel op fantasie berusten zouden ze net zo goed<br />

waar gebeurd kunnen zijn. Wat we ook denken, ze zijn het niet. Namen<br />

en overeenkomsten met levende of overleden personen berusten op<br />

louter toeval. Een oude man smeedt de scènes aan elkaar.<br />

DE CONFRONTATIE<br />

243 Eenakter door Jan Tol, 6 <strong>tot</strong> 11 dames, 5 <strong>tot</strong> 8 heren<br />

Terugblikkend op meer dan een eeuw, wordt gekeken naar de<br />

verhouding en de veranderingen binnen het gezin en de maatschapij.<br />

Deze terugblik wordt gedaan door de grootmoeders over een periode<br />

van vijftig jaar, waarin zijzelf moeder waren. De periodes zijn: de invloed<br />

van de kerk op het gezin, de Tweede Wereldoorlog, de flowerpowertijd,<br />

drugs en geweld, de toekomstvisie van de auteur, waarin <strong>tot</strong> uiting komt<br />

hoe we verder met elkaar zullen omgaan, tenzij.... we de confrontatie<br />

aangaan, die de kinderen uit de periode 1900-1950 hebben met de<br />

kinderen uit 2000 en de toekomst.<br />

MOEDER VERGIST ZICH<br />

320 Toneelspel eenakter in drie korte bedrijven door A. Brinks-<br />

Knijpstra, 6 dames, 2 heren<br />

Moeder (weduwe) denkt haar dochters een goede opvoeding te geven.<br />

In deze moderne tijd gaat dat niet zo als zij het zou willen. Als blijkt dat<br />

de ene dochter vriendin is met een dievegge en de oudste dochter met<br />

een moderne student verschijnt, krijgt moeder heel wat te verwerken.<br />

Uiteindelijk komt alles nog goed.<br />

ALLER-HEILIGEN<br />

50 Eenakter door Cees Heijdel en Arnold Fickweiler, 6 dames,<br />

3 heren<br />

Op een kerkhof komen mensen met verschillende achtergronden<br />

samen. Drie zusters ontmoeten elkaar, onverwacht, bij het graf van hun<br />

moeder. Hierbij worden ze pijnlijk geconfronteerd met zichzelf en hun<br />

verleden. Een student grafische vormgeving maakt foto's van de<br />

grafstenen voor zijn afstudeer-project en komt oog in oog te staan met<br />

zijn eigen sterfelijkheid. De norse beheerder, die alleen maar<br />

belangstelling voor geveegde paden lijkt te hebben, verandert in een<br />

lyrische typograaf. Twee oude dames voorzien het geheel, vanaf hun<br />

bankje, van nuchter commentaar.<br />

REÏNCARNATIE CENTRUM "NIEUW LEVEN" (EMIL, YOU'RE GOING<br />

TO BE A DOG)<br />

273 Eenakter door John Blais, vertaling Henk Capelle, 7 dames,<br />

4 heren of 5 dames, 6 heren<br />

Velen over de gehele wereld geloven in een voortbestaan op aarde na<br />

de dood. Bij navraag heeft geen van hen een duidelijk idee over hoe dat<br />

gaat. John Blais werkt dit thema op fantasievolle wijze uit. Tien zeer<br />

onderscheiden mensen komen direct na hun overlijden een lokaal<br />

binnen, waar een administrateur (de bestemmer) hun meedeelt wat hun<br />

te wachten staat. Er is verwarring, blijdschap en verbijstering als blijkt<br />

dat negen van de tien niet als mens zullen wederkeren. Op geniale wijze<br />

voegt John Blais een nieuwe dimensie aan het stuk toe door het<br />

introduceren van de mogelijkheid om na toewijzing van de nieuwe<br />

levensvorm met elkaar te ruilen. Binnen de kortste keren komen de tien<br />

zeer verschillende karakters nu uit de verf. Vanaf dat moment worden<br />

de tien stuk voor stuk weggeroepen, <strong>tot</strong>dat er één overblijft die het<br />

handigst geruild heeft en als mens zal wederkeren. Echter, een jong<br />

meisje dat aan kanker is overleden komt terug: moeder rat was in het<br />

riool vergast voor de geboorte van haar kindertjes. In een aangrijpende<br />

slotscène biedt de sjacheraar zijn voortbestaan als mens haar aan.<br />

STUKJES WERELD<br />

286 Ernstige eenakter door Piet Bremer, 7 dames, 6 heren<br />

Met de methadonbus op de achtergrond laten verschillende mensen<br />

hun kijk op het leven zien, het leven van alle dag, en het leven met zijn

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!