Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink
Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink
Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
232 Eenakter door April Rosenblum, vertaling Linda Slokker,<br />
5 dames, 1 heer<br />
Het stuk speelt zich af in een cel, waar Sasha en Emma zitten voor één<br />
nacht. Ze zijn opgepakt bij een demonstratie voor een politieke<br />
gevangene. Na een paar uur komt Kaleisha erbij, een doorgewinterde<br />
crimineel, die de gevangenis nog wel wat vaker van binnen zal zien.<br />
Tegen deze achtergrond vallen de verschillen tussen de meisjes extra<br />
op<br />
DE FOTO'S VAN MENEER BALK<br />
269 Eenakter door Miriam Oosterom, 5 dames, 1 heer<br />
Het speelt zich af in de koffiekamer van de verpleegafdeling Zuid in een<br />
algemeen ziekenhuis, waarin de beslommeringen van alledag worden<br />
weergegeven.<br />
MATHILDE<br />
298 Eenakter door Jan Tol, 5 dames, 1 heer<br />
Maarten van der Plas zijn vrouw Mathilda, is al vele jaren aan de drank.<br />
Tegenover de buitenwereld weet Maarten het verborgen te houden,<br />
door zich op zijn kantoor correct te gedragen en altijd keurig gekleed is.<br />
Thuis wordt hij door Mathilda geterroriseerd en als Maarten een<br />
koninklijke onderscheiding op zijn werk krijgt, barst de bom! Mathilde<br />
wordt razend, mede ingegeven door de drank. Maar er is natuurlijk een<br />
reden, waarom Mathilde zoveel drinkt en Maarten dat ogenschijnlijk<br />
allemaal slikt... U kunt “MATHILDE” samen met “LOES” (299) op een<br />
avond opvoeren.<br />
GELUKKIG NIET<br />
283 Tragikomedie door Henk John, 5 dames, 3 heren<br />
De tragikomedie "Gelukkig niet" speelt zich af in een verpleeghuis. Vier<br />
bewoners zitten in een kamer voor gezamenlijk gebruik: mevrouw Stips,<br />
mevrouw Arduin, meneer Klooster en meneer Huibers. Meneer Klooster<br />
is een nieuweling, die zich moet aanpassen aan de 'cultuur' en de<br />
omgangsvormen in een verpleeghuis. Klooster protesteert tegen die<br />
cultuur. Maar feitelijk protesteert hij tegen de gebrekkige en verhullende<br />
manier van denken en de taal als ondoelmatig voertuig daarvan.<br />
Klooster: "Is de taal en labyrint? Een onoverzichtelijke doolhof? Of een<br />
rijtjeshuis dat je niet hoeft binnen te gaan om het te leren kennen?"<br />
'Gelukkig niet' gaat over macht, het zoeken naar zekerheden, de angst<br />
voor het wegvallen daarvan en het verlies van identiteit.<br />
GAAL<br />
88 Eenakter door Eve Sluis-de Bruin, 5 dames, 4 heren<br />
Een groepje daklozen leeft met elkaar onder een brug. Gaal is één van<br />
hen. Zij is jarig en de anderen organiseren een feestje voor haar.<br />
Hoewel zij afwisselend vrolijk en sarrend met elkaar omgaan, steekt ook<br />
de diepgewortelde tragiek af en toe onvervalst de kop op.<br />
ALS WOLVEN HUILEN<br />
160 Moderne eenakter door Robert Grijsen, 5 dames, 4 heren<br />
Een stuk waarin de grens tussen schijn en werkelijkheid herhaaldelijk<br />
wordt overschreden, wat zowel komische als dramatische momenten<br />
oplevert. In eerste instantie lijkt het te gaan over een toneelgroep die<br />
begint te repeteren aan een nieuwe productie. Later blijkt dat we te<br />
maken hebben met patiënten in een inrichting. Niet de zware gevallen,<br />
maar wel zeer labiele mensen, elk met een specifiek probleem of<br />
trauma. Ze hebben zich aangemeld voor de jaarlijkse toneeluitvoering<br />
voor bewoners en familie. De regisseuse, zelf ook een patiënte, wil haar<br />
spelers even testen en geeft daarom een reeks spelopdrachten,<br />
variërend van liefde op het eerste gezicht <strong>tot</strong> het imiteren van een wolf.<br />
Dat had ze beter niet kunnen doen. Er wordt bij de spelers te veel<br />
overhoop gehaald, ze worden ook nu weer met hun angst en verdriet<br />
geconfronteerd. Het gaat behoorlijk mis, en daar kan zelfs de pillen<br />
slikkende psychiater, die even komt kijken, niets aan veranderen. De<br />
enige die het hoofd koel weet te houden, is een nuchtere verpleger met<br />
een koffiekar. Dit stuk kent een snelle afwisseling van stemmingen en<br />
sfeer en heeft een ontroerende eindscène.<br />
ALS EEN VOGEL IN DE WIND<br />
M 4206 Toneelspel door J. Bosvelt. 5 dames 7 heren<br />
Een toneelspel waarin een ieder zich kan verplaatsen. Een echt<br />
menselijk gegeven. Is dat dan echt bijzonder? Ja, als wij dingen in ons<br />
leven zien, vanaf een hoogte, zoals een vogel vliegt. Onze gedachten<br />
259<br />
laten gaan, een beetje dromen, maar ook een spel dat werkelijkheid kan<br />
zijn, samengevat in een lijst van muziek.<br />
EEN HANDJE ZAND<br />
335 Verhaal van een eiland door Arie Grendel, 6 dames, 11 heren<br />
+ fig. (dubbelrollen mogelijk)<br />
In enige, volledig fictieve scènes wordt een beeld geschetst van een<br />
aantal gebeurtenissen in een dorp op een klein eiland. Hoewel deze<br />
gebeurtenissen geheel op fantasie berusten zouden ze net zo goed<br />
waar gebeurd kunnen zijn. Wat we ook denken, ze zijn het niet. Namen<br />
en overeenkomsten met levende of overleden personen berusten op<br />
louter toeval. Een oude man smeedt de scènes aan elkaar.<br />
DE CONFRONTATIE<br />
243 Eenakter door Jan Tol, 6 <strong>tot</strong> 11 dames, 5 <strong>tot</strong> 8 heren<br />
Terugblikkend op meer dan een eeuw, wordt gekeken naar de<br />
verhouding en de veranderingen binnen het gezin en de maatschapij.<br />
Deze terugblik wordt gedaan door de grootmoeders over een periode<br />
van vijftig jaar, waarin zijzelf moeder waren. De periodes zijn: de invloed<br />
van de kerk op het gezin, de Tweede Wereldoorlog, de flowerpowertijd,<br />
drugs en geweld, de toekomstvisie van de auteur, waarin <strong>tot</strong> uiting komt<br />
hoe we verder met elkaar zullen omgaan, tenzij.... we de confrontatie<br />
aangaan, die de kinderen uit de periode 1900-1950 hebben met de<br />
kinderen uit 2000 en de toekomst.<br />
MOEDER VERGIST ZICH<br />
320 Toneelspel eenakter in drie korte bedrijven door A. Brinks-<br />
Knijpstra, 6 dames, 2 heren<br />
Moeder (weduwe) denkt haar dochters een goede opvoeding te geven.<br />
In deze moderne tijd gaat dat niet zo als zij het zou willen. Als blijkt dat<br />
de ene dochter vriendin is met een dievegge en de oudste dochter met<br />
een moderne student verschijnt, krijgt moeder heel wat te verwerken.<br />
Uiteindelijk komt alles nog goed.<br />
ALLER-HEILIGEN<br />
50 Eenakter door Cees Heijdel en Arnold Fickweiler, 6 dames,<br />
3 heren<br />
Op een kerkhof komen mensen met verschillende achtergronden<br />
samen. Drie zusters ontmoeten elkaar, onverwacht, bij het graf van hun<br />
moeder. Hierbij worden ze pijnlijk geconfronteerd met zichzelf en hun<br />
verleden. Een student grafische vormgeving maakt foto's van de<br />
grafstenen voor zijn afstudeer-project en komt oog in oog te staan met<br />
zijn eigen sterfelijkheid. De norse beheerder, die alleen maar<br />
belangstelling voor geveegde paden lijkt te hebben, verandert in een<br />
lyrische typograaf. Twee oude dames voorzien het geheel, vanaf hun<br />
bankje, van nuchter commentaar.<br />
REÏNCARNATIE CENTRUM "NIEUW LEVEN" (EMIL, YOU'RE GOING<br />
TO BE A DOG)<br />
273 Eenakter door John Blais, vertaling Henk Capelle, 7 dames,<br />
4 heren of 5 dames, 6 heren<br />
Velen over de gehele wereld geloven in een voortbestaan op aarde na<br />
de dood. Bij navraag heeft geen van hen een duidelijk idee over hoe dat<br />
gaat. John Blais werkt dit thema op fantasievolle wijze uit. Tien zeer<br />
onderscheiden mensen komen direct na hun overlijden een lokaal<br />
binnen, waar een administrateur (de bestemmer) hun meedeelt wat hun<br />
te wachten staat. Er is verwarring, blijdschap en verbijstering als blijkt<br />
dat negen van de tien niet als mens zullen wederkeren. Op geniale wijze<br />
voegt John Blais een nieuwe dimensie aan het stuk toe door het<br />
introduceren van de mogelijkheid om na toewijzing van de nieuwe<br />
levensvorm met elkaar te ruilen. Binnen de kortste keren komen de tien<br />
zeer verschillende karakters nu uit de verf. Vanaf dat moment worden<br />
de tien stuk voor stuk weggeroepen, <strong>tot</strong>dat er één overblijft die het<br />
handigst geruild heeft en als mens zal wederkeren. Echter, een jong<br />
meisje dat aan kanker is overleden komt terug: moeder rat was in het<br />
riool vergast voor de geboorte van haar kindertjes. In een aangrijpende<br />
slotscène biedt de sjacheraar zijn voortbestaan als mens haar aan.<br />
STUKJES WERELD<br />
286 Ernstige eenakter door Piet Bremer, 7 dames, 6 heren<br />
Met de methadonbus op de achtergrond laten verschillende mensen<br />
hun kijk op het leven zien, het leven van alle dag, en het leven met zijn