Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

ewerkt, 4 dames, 7 heren
Gerbrand Brinker is boer van huis uit. Zijn vader was als boer niet
minder dan een ergernis, verwaarloosde zijn bedrijf en liet na zijn dood
een vervàllen gedoe met schulden achter. Gerbrand is echter het type
van de stugge doorzetter. Hij is vastbesloten iets te bereiken in het
leven en trekt in de wijde omgeving de aandacht door zijn gedurfde en
op moderne leest geschoeide aanpak van zijn zaken. Ondanks
tegenwerking en tegenslag weet hij zich op te werken tot een geziene
boer, die ook in de keuze van zijn levensgezellin wist wat hij wilde.
HET GELUKSLAND
976 Een toneelspel van het platteland door Jan Koster, 4 dames,
7 heren
Een boerenspel, dat zich kenmerkt door eenvoud. Open hartelijke
mensen, die allen hun beetje geluk zoeken in deze wereld, maar hierbij
stuiten op allerlei moeilijkheden en tegenwerkingen soms. De weg naar
het geluk blijkt lang niet altijd een gemakkelijke weg. Men moet er voor
kunnen vechten, zich offers weten te getroosten en dan zal altijd het
geluk hier op aarde nog een betrekkelijk geluk blijken te zijn een
begrensd geluk, dat de weg open laat voor nog tientallen onvervulde
wensen. Een spel met vele fijngevoelige trekjes. Een eenvoudig familie
boerenspel, dat ongetwijfeld een blijde en diepe indruk zal nalaten.
MARS EN VENUS
1711 Een komedie in drie bedrijven door Antoon Coolen, 4 dames,
7 heren en figuratie
Het mag een moedige daad heten tegen alle schijn in te kiezen voor de
waarheid van het hart. En zo de dichter ooit zei, ook maatschappelijk,
bestaansrecht kan bewijzen, dan is het in de keuze, Het trekken van
een lange neus is soms moediger en zelfs effectiever dan het doen
rollen van tanks. Wie het werk van Antoon Coolen ook maar
oppervlakkig kent, weet, dat deze dichter zijn hart altijd heeft doen
uitgaan naar wat een grote Nederlandse dichteres eens heeft genoemd:
"de zachte krachten die zullen winnen in het end". Coolen's nieuwe
toneelspel is een meesterlijke verdediging van de wijsheid. Zelden is
Antoon Coolen zo welsprekend als wanneer hij pleit voor de zwakke,
maar nooit is zijn welsprekendheid zo "ontwapenend" geweest als in dit
spel. In de meesterlijke dialoog tussen de sterke en de zwakke, tussen
de moed en de liefde, tussen het zwaard en het hart, tussen Mars en
Venus weet de toneeldichter alle grote menselijke waarden te wegen:
trouw, vriendschap, moed, liefde, vertrouwen, hoop. In de eenvoud van
zijn dichterlijke, doorvoelde waarheid leidt Coolen zijn sujetten zonder
enige uitzondering naar de erkenning zonder enige beperking van zijn
hoop. De overtuigingskracht van de dichter, niet in het minst blijkend uit
de wijze waarop hij ook de humor hanteert, zal de toeschouwer gesterkt
doen huiswaarts keren. In de moderne literatuur neemt Coolen steeds
duidelijker zijn eigen plaats in als de dichter van de hoop. Dr. HARRIE
KAPTEYNS. (uit het programma van de première op 6 juli 1958). Dit
werk is speelbaar zowel VOOR ZAAL ALS OPENLUCHT.
HET SPOOK VAN DE OPERA (THE PHANTOM OF THE OPERA)
TS1202 Toneelstuk in twee bedrijven, voor toneel bewerkt door
Dirk Kuiper, gebaseerd op de roman van Gaston Leroux,
vertaling Maja Reinderman, 4-7 dames, 7-4 heren en vele
figuranten
De jonge talentvolle zangeres Christine Daaé is zojuist ingevallen voor
La Carlotta, de regerende prima donna van de Parijse Opera, en
ontvangt een staande ovatie. Christine heeft les gehad van een docent
die zij in gedachten de “Muzikale Engel” noemt. Zij haalt hem over haar
zijn verborgen wereld te laten zien, want ze realiseert zich dat hij “Het
Spook van de Opera” is, hoewel hij haar zegt dat hij Erik heet. Onwillig
neemt hij haar mee naar zijn ondergrondse woning, waar zij het wonder
ziet van een wereld die helemaal om muziek draait. Ze trekt
nieuwsgierig het masker dat hij draagt af en ziet het afschuwelijke
gezicht eronder. Hij is er kapot van, maar na de aanvankelijke schok
belooft zij hem door te gaan met de lessen. La Carlotta komt terug en
neemt de hoofdrol weer over. Erik zorgt ervoor dat de kroonluchter naar
beneden valt, maar die mist Carlotta. Erik verschijnt op een gemaskerd
bal en herinnert Christine er aan dat ze hem toebehoort, maar haar
jeugdvriend Raoul, de Burggraaf van Chagny, trotseert hem. Hij roept
de hulp in van Joseph, die als toneelknecht werkt. Joseph gaat de
kelders in op zoek naar het Spook, maar hij wordt overmeesterd.
Tijdens een optreden van Christine gaat het licht uit en als het weer
aangaat ziet men het dode lichaam van Joseph. Zijn vriendin, Meg, wil
wraak nemen en voegt zich bij Raoul op hun tocht door de kelders waar
227
ze het Spook en Christine zullen ontmoeten. Christine neemt dan het
heft in eigen handen en stelt een ultimatum.
MORGEN SCHIJNT DE ZON
951 Toneelspel in drie bedrijven door A. v. d. Lugt, 4 dames,
8 heren
Een boerenstuk, dat wel een zeer actueel probleem behandelt.
Tengevolge van een schrikbarend tekort aan land, zijn vele
boerenzoons gedwongen om bij hun ouders in te trouwen. Er verandert
eigenlijk maar weinig, wanneer in zo'n geval de zoon trouwt. De zoon
blijft knecht bij zijn vader, het huishouden blijft eender, de boerin blijft de
scepter zwaaien, er is alleen een gezin bijgekomen. Vooral als er
kinderen komen, waarover grootmoeder meent ook alles te vertellen te
hebben, omdat zij nu eenmaal de baas in huis is. En als de kinderen
groot zijn geworden worden ze opgenomen in het boerenbedrijf en zijn
medeknechts met hun vader. Vaak ziet men zo drie geslachten op één
erf, met alle gevolgen van dien. Het leven is dan één grote strijd. De
strijd van de oude boer en boerin om baas te blijven in hun eigen huis
en op hun eigen erf; de strijd van de getrouwde zoon en dochter om
baas te worden en eindeluk eens op eigen benen te staan, en de strijd
van het jongere geslacht, dat hartelijk bedankt voor zo'n geknechte
toekomst op de boerderij en zijn vleugels in andere richting probeert uit
te slaan. In dit stuk ontbrandt de stuk pas op zijn hevigst, als de jongste
kleinzoon een meisje vanuit de stad meebrengt. Hoewel zij natuurluk
niet gewenst is, trekt de kleinzoon zich hier toch weinig van aan en zet
zijn zin door. Het meisje blijft komen en bekijkt de toestand als een
buitenstaander. Zij ziet heel scherp en zegt ook niet minder scherp haar
mening. Dit doet de ogen van velen, die zich reeds min of meer
verzoend hadden met de toestand, wagenwijd opengaan. We krijgen
een levendige felle strijd te zien, afgewisseld door enkele scènes vol
kostelijke humor. Het is een actueel levensspel met een blij einde, dat
ongetwijfeld een diepe indruk zal maken.
MET GEDOOFDE LICHTEN
4646 Spel van het land door Tom Dekker, 4 dames, 8 heren
In het leven van een paar verstokte vrijgezellen is door bijzondere
omstandigheden een kind (vondelingetje) gekomen. Het leven van de
ongetrouwde broers krijgt hierdoor een geheel ander aanzien. Niet dat
hun door bestaan nu plotseling mooier en gevulder wordt. Dit had
kunnen zijn, als de jalousie buiten de deur was gehouden. Als het kind
veel jaren later haar moeder terugvindt en deze volgt, blijven de
pleegvaders ontredderd achter. Maar als 'n viool zingt...
EN DE BOSSEN ZINGEN HUN LIED
4616 Spel in drie bedrijven door Rosita Peters, 4 dames, 9 heren
In Vlodrop bracht de K.A.B. dit stuk voor het voetlicht. De kranten
schreven o.a.: "Dit spel wist drie uur lang de gespannen aandacht van
het publiek te trekken. Regisseur H. heeft door een goede keuze van de
spelers en goed aanvoelen van de inhoud van dit stuk een voortreffelijke
toneelavond gebracht. De geestelijke adviseur vertolkte aan het slot de
gevoelens van dank van het publiek en wees er voorts op, dat de K. A.
B. er in geslaagd was, naast de stoffelijke belangen ook de culturele
belangen van de leden te behartigen."
HET PORTRET VAN DORIAN GRAY (THE PICTURE OF DORIAN
GRAY)
1095 Toneelspel in twee bedrijven door John Osborne, vertaling
Paul Hof, 4 dames, 11 heren
Een briljante toneelbewerking van Oscar Wilde’s klassieke roman.
Dorian Gray is een beeldschone jongeman die jong en mooi blijft, terwijl
zijn fysieke en morele aftakeling steeds akeliger zichtbaar worden op
het portret dat ooit van hem is geschilderd. “Osborne heeft veel meer
gedaan dan knippen en plakken in Wilde’s beroemde verhaal…” In de
weelderige ambiance van het Engelse fin de siècle ontvouwt zich dit
sprookjesachtige, diepzinnige drama.
DE WILDE PAARDEN (THE THRACIAN HORSES)
Komedie avondvullend door Maurice Valency, vertaling
A. van Wolferen, 4 dames, 16 heren
Voor korte inhoud zie, jongerentoneel, 4 dames, 16 heren.
ACHTERGROND-MUZIEK (BACKGROUND-MUSIC)
2279 Spel in drie bedrijven door James R. Smith, vertaling
Janny Spijker, 5 dames, 1 heer
Voor korte inhoud, zie damestoneel, 5 dames, 1 heer.