Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

laten weten en God wil de schoenmaker daarvoor genoegdoening
geven. Hij mag worden wat ie altijd al wilde worden: clown en
goochelaar. En zo geschiedde. Het plotselinge vertrek van de
schoenmaker en de rommel die is achtergebleven doen de dorpelingen
vermoeden dat de schoenmaker is omgebracht. Ook al vanwege de
strop die er nog steeds hangt. In het tweede bedrijf is de Hakkenbar
Cocktailbar geworden. Een dubieuze bar die gerund wordt door het
schoenmakersvrouwtje die daartoe wordt gechanteerd door
burgemeester en bankdirecteur. Het meisje blijkt trouwens bijna 7
maanden zwanger te zijn. Dat weerhoudt een jonge bewonderaar niet
haar zijn liefde te verklaren die ook wederzijds is. Belangrijk in het
tweede bedrijf is het dorpsfeest dat door alle inwoners wordt gevierd en
waaraan ook artiesten meewerken: clowns, straatmuzikanten, een
derderangs Lee Towers etc. Eetwaren worden aangeboden al dan niet
tegen betaling, ook aan het publiek, waartussen zich ook het een en
ander afspeelt. Er is een zakkenroller actief, die door de politie wordt
achterna gezeten, er zijn klierende kinderen die elkaar (en mensen uit
het publiek) met een waterpistool belagen, nou ja: er gebeurt van alles,
wat je maar wilt en kunt bedenken. Hoogtepunt van het feest is het
optreden van clown/goochelaar/illusionist Pedestrio, die zich na zijn
optreden ontpopt als de schoenmaker, die nu zijn voormalige medeinwoners
eventjes de les leest. Het schoenmakersvrouwtje blijkt
helemaal niet zwanger te zijn en zij en de jonge lover vallen elkaar in de
armen. Eind goed al goed. Er is een slotlied, dat de moraal van het
verhaal nog eens vertelt, maar wat eventueel kan worden weggelaten.
Wat ook eventueel kan vervallen is het welkomstwoord door een
bestuurslid (1 e scène in 1 e bedrijf en de 1 e scène in het 2 e bedrijf.
(Sommige groepen zullen met name voor het begin van het tweede
bedrijf terugdeinzen omdat dat bepaalde gedachten bij het publiek
oproeptY.) Verder is het belangrijk om te vermelden, dat naast sommige
scènes ook nog subscènes op de andere kant van het toneel gedaan
kunnen worden: een zwerfster bijvoorbeeld die uit de vuilnisbak eet en
probeert de stoeltjes van de gemeente te stelen. Of twee junkies die
peuken rapen om zo aan hun nicotineverslaving te kunnen
beantwoorden. Kortom: iedereen kan een figurantenrol spelen, ook als
inwoner van het dorp, dat in deze tekst Zundbergen wordt genoemd,
maar ook een verbastering kan zijn van de plaats waar de voorstelling
plaatsvindt.
ESOPUS of IEDERE GEK HEEFT ZIJN GEBREK
A2861 Blijspel in twaalf taferelen door Jan Naaijkes,
minimaal 16 personen
Dit is geen historisch spel. Het kan een historisch spel zijn, want de
bultenaar en de fabeldichter Esopus hebben waarschijnlijk nooit geleefd.
Het stuk is ontsproten aan de fantasie. Deze leunt daarbij op een briljant
opstel van Anton van Duinkerken: “De bultenaar Esopus” gepubliceerd
in zijn boek: “De mensen hebben hun gebreken.” Met instemming van
de auteur, een vriend, werden daar enkele feiten en gegevens aan
ontleend. Zoek daarom bij het spelen niet naar een realistische,
historisch verantwoorde reconstructie, maar doe een beroep op de
verbeeldingskracht van de toeschouwers. Er zijn daarvoor geen
uitvoerige, gedetailleerde en stijlvolle decors en kostuums nodig. Men
kan volstaan met een open podium, waarbij niveauverschillen
ruimtelijke, gevarieerde bewegingen mogelijk maken. Een enkele
karakteristieke zuil kan een indicatie geven van de tijd en de plaats waar
het verhaal zich afspeelt. De wisselingen van plaats en ruimte, die door
de regisseur van het spel worden toegelicht, kunnen worden
geaccentueerd door de eenvoudige maar rake zetstukken die
gemakkelijk verplaatsbaar zijn. Dezelfde heldere eenvoud geldt voor de
kostumering en de attributen. Het is voldoende dat zij de geest en de
sfeer ademen van het stuk: kleurig, simpel, maar raak, met hier en daar
groteske uitschieters. Maar een grootse, spectaculaire montage bij een
bijzondere gelegenheid blijft natuurlijk mogelijk. Het gebruik van muziek,
hetzij levend, hetzij digitaal, kan de uitvoering een extra feestelijke
dimensie geven. Dat biedt ook de mogelijkheid om de bewegingen van
de volksmassa een ietwat gestileerde, dansant karakter te geven.
Tenslotte: laat het geheel voorbijtrekken als een levend, cartoonachtig
verhaal: kleurig, fleurig, muzikaal, maar vooral vol spelplezier. In de bult
van Esopus worden tal van menselijke karaktereigenschappen als
spotbeeld opgestapeld. Daarbij komt de bultenaar zelf als een wijs en
eerlijk man naar voren: “Duizenden die recht van lijf en leden zijn, gaan
een kromme weg. Jij echter, de kromme Esopus, jij bewandelt de rechte
weg.” Geschikt voor openluchttoneel.
DE GROTE DAG
2014 Volkskomedie in vier bedrijven door Cees van
152
Broekhoven, 7 dames, 3 meisjes, 8 heren, 1 jongen
De Grote dag speelt zich af in een dorp in het jaar 1937. Ben Goorden
en Marietje van Tilbeurgh zijn smoorverliefd op elkaar. Tegen de zin van
Marietje wil Ben pas met haar trouwen als hij zijn diploma van de
avondschool heeft behaald. De pleegouders van Ben zien niets in deze
huwelijksplannen. Standsverschil is hun grootste bezwaar. Dit geldt ook
voor de hooghartige vader van Marietje, Johan van Tilbeurgh. Marietjes
moeder Catho, heeft een veel nuchtere kijk op de zaak en zorgt er
uiteindelijk voor dat er toch een bruiloft gevierd kan worden
DE GEKKEN (THE NIT WITS)
2609 Klucht door Glenn Hughes, vertaling Han Steemers,
groep
Wat doet een student die geen vakantiebaantje heeft gevonden en toch
geld wil verdienen voor het volgende semester? Hij presenteert zichzelf
als psychiater. Tommy Winter (samen met zijn vriend Steve) houdt spreekuur
op de dag dat zijn ouders op vakantie zijn gegaan en tot hun
verrassing komen maar liefst acht patiënten hun hulp inroepen. Dit leidt
tot hilarische toestanden, want de een wil iedere man omhelzen, de
ander wil van iedere tafel afspringen en zo worden we geconfronteerd
met een bonte verzameling afwijkingen. Totdat de ouders onverwachts
thuiskomen. Een moderne klucht volgens de beste ouderwetse traditie.
KROM RECHT
2343 Openluchtspel (komedie) in vijf bedrijven door Bertus
Klazinga, 30 personen (waaronder vier jonge kinderen,
dubbelrol mogelijk)
Een houthakker, Ulke, leeft met zijn vrouw en vier kinderen in een klein
huisje, dat hij van z'n vader heeft geërfd, aan de rand van een groot
woud. Bij hun in woont Ulke z'n broer Dirkus. Dirkus heeft een broertje
dood aan werken. Hij verdiept zich alleen maar in 'geleerde' boeken. Dat
alles tot grote ergenis van Ulke, die financieel z'n hoofd nauwelijks
boven water kan houden. Er ontstaat een heftige ruzie tussen beiden en
Dirkus vertrekt, met een knapzak vol geleerdheid de wijde wereld in.
Aan de rand van het bos staat ook het zomerverblijf van de 'jonge'
koning. Deze verschijnt op een gegeven moment met z'n hofhouding bij
dit kasteel. De jonge regeerder zit met een groot probleem: z'n vader
zaliger heeft hem een grote geldschat nagelaten, maar hij weet zich
geen toegang te verschaffen tot het vermogen. Het is Dirkus die aan de
poort van het zomerverblijf verschijnt en met zijn geleerdheid het
raadsel weet te ontrafelen. Als dank wordt hij door de koning aangesteld
als raadsheer en rechter over het volk. Dirkus stelt een wetboek samen
en treedt streng op tegen een ieder die "zijn" regelgeving overtreedt. Dat
leidt ertoe dat hij plotseling weer oog in oog komt te staan met z'n broer
Ulke. De confrontatie lijkt op een drama uit te lopen, ware het niet dat de
koning net op tijd weet in te grijpen.
SOUVENIRS UIT SJANGHAI (ALLES GUTE AUS SCHANGHAI)
A 2892 Vrolijk openluchtspel in vier bedrijven, door Horst
Helfrich, vertaling An van Kessel, 16 dames, 14 heren en
3 damesfiguranten; andere combinaties mogelijk
Een toppunt van gezelligheid hoeft 'n verjaardag nog lang niet altijd te
zijn. En zeker niet, als het er een van 'n zeventigjarige is, die geen
gelegenheid onbenut laat zijn familieleden het bestaan volgens de
regelen der kunst zo zuur mogelijk te maken. Gevaren heeft de oude
Zeilmaker, z'n leven lang. Ondermeer ook op Sjanghai. En daar was het
leven wel even anders. O ja. Maar nu zit hij, letterlijk en figuurlijk, in een
stoel de lammeling te spelen. De familie verdraagt het zoetzuur, maar
krijgt dan 'n dreun van jewelste, als er plotseling ene Daisy verschijnt. 'n
Soort Barbiepop van zo'n duizend weken, met alles erop en eraan. En
de catastrofe begint steeds kwalijker vormen aan te nemen, als
gaandeweg blijkt, dat de oude voornemens is met haar te trouwen en,
nóg erger, er 'n notaris verschijnt, om het bestaande testament
dienaangaande drastisch te wijzigen. Nauwelijks van deze shock
bekomen, dient zich echter ook al de volgende ramp aan, in de persoon
van Li-San-Sun. Zij is met haar drie dochters, Hei-Li-Lo, Hei-Li-La en
Hei-Li-Lu, helemaal uit Sjanghai gekomen, omdat LoeI de vadel van de
kindelen is en met Li-San-Sun moeten stappen in boot van die huwelijk.
Zoals gezegd: 'n verjaardag hoeft lang niet altijd gezellig te zijn.
DE MAN DIE KWAM ETEN (THE MAN WHO CAME TO DINNER)
2379 Avondvullen blijspel door Kaufmann en Hart, vertaling Ger
Apeldoorn en Harm Edens, 36 personen, dubbelrollen
mogelijk