Basis catalogus a tot z t/m 2005 - Toneeluitgeverij Vink

nog veel te vroeg vinden, en bovendien kennen ze Jimmy nog niet eens.
Marie-Anne heeft hem al die tijd angstvallig verborgen gehouden voor
hen. Maar dan breekt de dag aan dat ze de stap nemen om samen te
gaan wonen en hem aan haar ouders voor te stellen. Jimmy, een jongen
die het leven niet al te serieus neemt, en van het ene in het andere feest
rolt. Zijn ouders Linda en Rob zijn blijven steken in de flower power tijd,
en vinden alles wat hun gezin doet mooi en prachtig. Jimmy heeft een
zus Babs die ook van het leven geniet, ze is twee jaar jonger. En ook zij
ontmoeten Marie-Anne en haar ouders. Al gauw blijkt dat de moeder
van Jimmy en de vader van Marie-Anne oude bekenden zijn. Marie-
Anne is een bewust meisje, heeft haar leven al helemaal uitgestippeld,
en weet wat ze worden wil. Ze neemt het leven heel serieus, alleen nu
ze Jimmy heeft ontmoet is ze te verliefd om te beseffen dat ze nogal
eens samen zullen botsen. Haar ouders George en Anne-Wil zijn van
goede afkomst en hebben goed gestudeerd. Dit willen ze dan ook voor
hun kinderen. Geld speelt in dit gezin een duidelijke rol. Marie-Anne
heeft een oudere broer Walter, die het ook erg hoog in z’n bol heeft, en
graag wil moederen over zijn kleine zusje.
DE DWAALLICHTEN (FRAUENPOWER)
2661 Blijspel in drie bedrijven, door Bernd Gombold, vertaling
Hub Fober, 6 dames, 6 heren of 5 dames, 7 heren
De gemeenteraadsverkiezingen staan weer voor de deur en de zittende
raadsleden, die vier jaar nodig hebben gehad om bij te komen van de
vorige verkiezingsstrijd, worden nu weer actief en wringen zich in allerlei
bochten, om weer herkozen te worden. Deze keer echter, krijgen ze
concurrentie van hun echtgenotes die met een vrouwenlijst uitkomen.
De mannen knijpen hem nu zo, dat ze er niet voor schromen, een als
vrouw verklede handlanger in de gelederen van die dwaallichten binnen
te sluizen, om voor hen te spioneren. Daarmee hebben ze echter het
onheil over zichzelf én de vrouwtjes afgeroepen, want deze spion speelt
z'n eigen spel, hetgeen tot gevolg heeft, dat uiteindelijk niemand meer
kandideren wil. Een kluchtig verhaal, dat in 't begin het karakter draagt
van 'n blijspel, maar zich gaandeweg, dankzij het blootleggen van de
kleinburgerlijkheid van de gemeentepolitiek, aangedikt met kostelijke
verkleedpartijen, ook ontpopt tot 'n regelrechte klucht.
DE ZOT EN DE DWAZEN (PENSION SCHÖLLER)
2589 Blijspel in drie bedrijven door Carl Laufs, vertaling Hub
Fober, 6 dames, 6 heren of 5 dames, 7 heren
Een stinkend rijke ex-fabrikant wil zijn neef best aan een lening helpen,
als die hem daarvoor in ruil een inrichting wil binnenloodsen, waar
mensen te gast zijn die met molentjes lopen. Dit, omdat hij zelf een
dergelijk tehuis wil stichten, maar eerst eens wil zien hoe zoiets elders
pleegt te functioneren. Zijn neef heeft iets dergelijks niet bij de hand en
neemt hem mee naar een doodgewoon pension, met vogels van allerlei
pluimage, en maakt zijn oom wijs dat dit zo'n tehuis voor getikten is, zij
het dan ook op privé basis. Vanzelfsprekend dat oomlief iedereen in het
pension voor knettergek verslijt, en zich ten opzichte van elk van hen
ook desbetreffend gedraagt. Logisch gevolg: maffe toestanden bij de
vleet, met daar doorheen drie liefdesgeschiedenissen en, als een rode
draad de vraag: waar wordt de grens getrokken tussen normaal en
abnormaal en wie trekt ze? Een dijk van een stuk, waarin de hele cast
zich naar hartelust kan uitleven. En mocht u soms meer waarde hechten
aan het tevreden stellen van het publiek? Dan moet u het al zeer zeker
nemen.
DE BURGEMEESTERSSTOEL (DE BÜRGERMEISTERSTOHL)
A 2755 Blijspel in drie bedrijven, door Adolf Woderich, vertaling
Huib Drukker, 6 dames, 6 heren, herendub. mogelijk
Voor korte inhoud, zie ouderentoneel.
WAAGSTUK POSEIDON
2159 Avondvullende klucht door Aris Bremer, 6 dames, 6 heren
Bram Messemaker speelt altijd met verve de hoofdrol bij de
Havenspelers. Maar met het stuk "Poseidon" hebben hij en ook veel
andere leden grote moeite. Het drama vertelt over het noodlottig conflict
tussen een havenstad en de zeegod. Maar Bram en zijn vrienden laten
liever lachen. De bewoners van de buurt hebben al zorgen genoeg. Van
hun havenwijk wil men een toeristisch centrum maken. In het verzet
daartegen loopt Bram als uitbater van de stamkroeg Voor Anker voorop.
Waarom dus ook niet dit keer weer een lekkere klucht? De
regisseur/schrijfster haalt Bram toch over de zeegod te spelen. Als hij
zijn rol goed speelt zou hij als "god" de afloop mogen bepalen. Bram
kruipt daarom toch in de huid van die vreemde Poseidon. Als daarna om
132
hem heen zijn vrienden vallen voor het geld van de projectontwikkelaar,
als zelfs zijn dochter hem lijkt te verlaten, beleeft hij intens de
eenzaamheid van de zeegod en zijn wrok jegens de mensen. Als na al
die repetities, met veel intriges, plezier, liefdesverdriet, geluk en
ongelukjes, de voorstelling daar is, is Bram helemaal Poseidon
geworden. Maar hoe bepaalt een gefrustreerd kroegbaas/god de afloop....?
EEN HOTEL VOL BUITENAARDSE MONSTERS (DIE
AUßERIRDISCHEN SAN DA!)
2122 Blijspel in drie bedrijven door Norbert Groß, vertaling
Adrie Kuik, 6 dames, 6 heren of 9 dames, 3 heren
Jan-Klaas Pietersen is hoofdagent van de Oostervaartse politie. Op een
nacht ziet hij, hoe een vliegende schotel in het bos achter hotel 'Woudrust'
landt. Hij waarschuwt Greet, de eigenaresse van het hotel, voor de
monsters, die wel eens een gevaar zouden kunnen zijn en het hotel
zouden kunnen overvallen. Greet schenkt geen aandacht aan de
mededeling; het is immers het zoveelste kletspraatje van Pietersen, die
vaker dronken is dan nuchter. Pietersen gaat echter in het hotel op
onderzoek uit, maar bang als hij is, moet hij zich regelmatig moed
indrinken om een eventuele confrontatie met de buitenaardse monsters
aan te durven. Dat vele drinken heeft tot gevolg dat hij meer
ruimtemonsters gaat zien dan goed voor hem is. Dit levert een aantal
komische persoonsverwisselingen en misverstanden op.
GAT IN DE WAND (LOCH IN DER WAND)
2291 Blijspel in drie bedrijven door Max Neal en Anton
Hamink, vertaling Adrie Kuik, 6 dames, 6 heren
In het badplaatsje Haaswoudendam loopt men, wat zeden en moraal
betreft, 50 jaar achter. Het ouderwetse en conservatieve bestuur van het
plaatselijke strandbad, de "Watermanvereniging", is diep geschokt,
wanneer beeldhouwer Maarssen een ontwerp instuurt voor een fontein
bij de ingang van het bad. De fontein bestaat uit een beeldengroep: een
knielende Neptunus aan de voeten van een NAAKTE zeemeermin. Een
naakt beeld is natuurlijk een duidelijke aantasting van de goede zeden
en moraal en het ontwerp dreigt dus ook afgekeurd te worden.
Beeldhouwer Maarssen is hierdoor natuurlijk behoorlijk aangeslagen en
voelt zich miskend als kunstenaar. Wie zich ook miskend voelt, is Johan
Hoogenberg, een inwoner van Haaswoudendam: hij heeft model
gestaan voor de knielende Neptunus en ziet de eeuwige roem aan zijn
neus voorbijgaan. Hij en Maarssen besluiten ten strijde te trekken tegen
het stijfkoppige bestuur van de Watervereniging. Alleen.... hoe pak je
zoiets aan? Hoogenberg besluit om de eerstvolgende vergadering van
de Watermanvereniging aan te grijpen als protestgelegenheid. Het
bestuur van de vereniging vergadert altijd in hotel "In de gouden Engel"
en op zekere dag is het zo ver. Terwijl iedereen in de "Gouden Engel"
bijeen is, komt het gesprek op een oproep in de krant. Volgens deze
oproep wordt er een onbekende erfgename van een bekende Fransman
gezocht, die alleen geïdentificeerd kan worden middels een moedervlek
op een intieme plaats. De eerlijke vinder van deze erfgename wacht een
beloning van 30.000 francs. Op hetzelfde moment komt Loe Clairmont
binnenstappen. Zij is een revuegirl en geeft een geweldige wending aan
de problematiek omtrent de naakte zeemeermin en omtrent die oproep
in de krant, want..... is zij misschien die gezochte erfgename met de
moedervlek?
EEN TANTE KOMT NOOIT ALLEEN (EINE TANTE KOMMT SELTEN
ALLEIN)
2249 Blijspel in drie bedrijven door Norbert Gröss, vertaling
Adrie Kuik, 6 dames, 6 heren
Pianofabrikant Toets verkeert in financiële nood: zakelijk gaat het slecht,
omdat hij zijn piano's aan de straatstenen niet kwijt kan. Privé gaat het
ook niet best, omdat hij verwikkeld is in een alimentatie-affaire, waarvan
zijn vrouw Mathilde niets mag weten. Begrijpelijk dat hij voor dergelijke
problemen forse leningen heeft moeten afsluiten bij de bank. Jammer
genoeg komt er van aflossen niet zo veel terecht. Dat is voor bankdirecteur
Stuiverberg reden genoeg om hoogst persoonlijk bij Toets langs te
gaan en deze tot betaling te manen: wanneer Toets niet betaalt, dan zal
Stuiverberg het alimentatie-geheim aan Mathilde vertellen. Toets
probeert Stuiverberg gerust te stellen met de mededeling dat zijn
suikertante Jutta uit Calcutta vandaag op bezoek komt: zij zal hem een
aanzienlijk bedrag voorschieten, zodat de financiële problemen
voorlopig van de baan zijn. Stuiverberg vertrekt, maar zal 's avonds
terugkomen om geld in ontvangst te nemen. Helaas wordt tante Jutta
aangehouden op het vliegveld. Wat nu?