oorkondenboek Abdij kloosterrade - Historici.nl

nr. 7 a. 1140
deze collectie archiefstukken afkomstig van Marienthal niet teruggevonden; vgl. Oediger,
Bestände IV, p. 312.
Druk
a. Miraeus-Foppens, Opera diplomatica IV, p. 369-370, nr. 32, direct of indirect van [A].
Regesten
Ernst, Histoire du Limbourg VI, p. 132, nr. 44 (28 november). – Goerz, Mittelrheinische
Regesten I, p. 540, nr. 1972. – REK II, p. 64, nr. 387. – Frick, Quellen Neuenahr, p. 17,
nr. 93. – Bous en Klein, Quellen Ahrweiler, p. 39, nr. 17.
Echtheid
Oppermann voerde drie redenen aan om de onderhavige oorkonde als onecht te beschouwen.
De verwijzing in deze oorkonde naar de in zijn ogen onechte nr. 5 en nr. 6 gold
als verdacht, evenals het verzoek van de nonnen van Marienthal om extra steun pro
aedificiorum perfectione. Ten slotte beschouwde hij de passage met betrekking tot de
eventuele ruil van een wijngaard (Et cum sit illis contigua (…) ad ecclesiam Rodensem
revertentur) als ‘geheel onmogelijk’ (Oppermann, Oorkonden Kloosterrade, p. 36-39;
Urkundenstudien, p. 307-310). Boeren spreekt van ‘laat-middeleeuws maakwerk (…),
denkelijk wel van hand K’, die een zeer kritisch gebruik maakte van zijn bronnen (Boeren,
Oudste oorkonden, p. 85). Gärtner, Chorherrenstift Klosterrath, p. 78, zag in de
inhoud geen enkele aanleiding om aan de echtheid van de tekst te twijfelen. Terecht.
De oorkonden nr. 5 en nr. 6 zijn niet onecht, er is geen reden het verzoek om steun
bij de voltooiing van het klooster als verdacht te bestempelen en waarom de bepaling
over de ruil onmogelijk zou zijn, is een raadsel. Zie ook Kupper, Liège et l’église, p. 245,
noot 184.
Samenhang
De zinsnede conscriptis cartis de respectu et obedientia heeft betrekking op hiervóór
nr. 5 en nr. 6, die gelijktijdig tot stand gekomen zijn. De onderhavige oorkonde is opgemaakt
om Marienthal van een rechtstitel te voorzien ten opzichte van Kloosterrade. Het
stuk zal dan ook in Marienthal bewaard zijn, hetgeen wellicht de gebrekkige overlevering
verklaart.
Teksteditie
Daar de tekst alleen via a overgeleverd is, moeten we afgaan op Foppens’ transcriptie,
waarvan de betrouwbaarheid twijfelachtig is. De gedrukte tekst zal enige hypercorrecties
van zijn hand bevatten, zoals de schrijfwijze ae voor π of e. De schrijfwijze van de plaatsnamen
wijkt vaak af van die in de Annales Rodenses en in andere oorkonden. In de
noten geven we daarom de naamsvarianten van de parafrase van de onderhavige oorkonde
in de Annales Rodenses (zie Annales Rodenses, ed. Augustus en Jamar, p. 172).
De met nr. 5 en nr. 6 overeenkomstige passages, de getuigenlijst en de datumregel worden
niet in petit-druk weergegeven, aangezien de oorkonden gelijktijdig zijn vervaardigd
en het dus niet om ontlening zal gaan.
23