oorkondenboek Abdij kloosterrade - Historici.nl

het monogram, het chrismon en het signum notarii worden respectievelijk als ·· , (M), (C)
en (SN) weergegeven. Geoblongeerd schrift wordt weergegeven door vette druk.
Onmiskenbare ontleningen in de teksten aan oudere oorkonden zijn door middel van
petit-druk weergegeven. De Vorlage moet zelf een oorkonde zijn en het genetisch verband
tussen voor- en naoorkonde moet duidelijk zijn, bijvoorbeeld doordat zij voor dezelfde
destinataris bestemd zijn geweest. Overeenkomstige formuleringen in verschillende oorkonden
van dezelfde oorkonder hoeven niet op ontlening te wijzen. In de naoorkonde ontbrekende
woorden of passages uit de vooroorkonde worden door een * aangegeven. Indien
een oorkonde ontleningen bevat aan verschillende vooroorkonden, worden de ontleningen
in de tekst onderscheiden door in de marge cursief afgedrukte Romeinse cijfers.
In een beperkt aantal gevallen zijn oorkonden verkort uitgegeven. Voor een verkorte
editie is gekozen bij oorkonden waarin de abt slechts zijdelings optreedt, bijvoorbeeld als
intermediair namens de paus. In die gevallen wordt wel het formulier van de oorkonde
uitgegeven, alsmede die passages waaruit het optreden van de abt blijkt. De weggelaten
tekstdelen zijn weergegeven door – – –.
Aantekeningen en tekens op het origineel, die van meet af aan deel hebben uitgemaakt
van de oorkonde maar buiten het tekstblok van de oorkonde staan, zijn aan het slot van de
teksteditie weergegeven.
De tekst van de oorkonden is zo getrouw mogelijk getranslittereerd. Twijfel over de juistheid
van een transcriptie is in een noot weergegeven, evenals aperte fouten in de basistekst.
Romeinse cijfers zijn getranscribeerd in kapitalen; bovengeschreven letters, waarmee de
schrijver de uitgang aanduidde, zijn superieur afgedrukt. Woordscheidingen zijn in het
algemeen genormaliseerd, zij het dat woorden die in het middeleeuws Latijn tot een samenstelling
kunnen zijn versmolten, aaneengeschreven of gescheiden zijn conform de basistekst.
Bij verloren of onleesbare gedeelten van de basistekst is het aantal letterplaatsen weergegeven
door een gelijk aantal punten tussen teksthaken; is het aantal letterplaatsen niet te
reconstrueren, dan is de verloren tekst weergegeven door [***]. Wanneer het verloren tekstgedeelte
te reconstrueren is op basis van een betrouwbaar afschrift of een betrouwbare
druk, is de reconstructie tussen teksthaken opgenomen en in een noot verantwoord.
De letters i en j zijn altijd als i getranscribeerd. U en v zijn in Latijnse teksten getranscribeerd
als v wanneer zij in de basistekst als medeklinker, als u wanneer zij daar als klinker
fungeren; in teksten in de volkstaal en in namen zijn u en v niet genormaliseerd. U, u,
V, v, º en π zijn niet genormaliseerd.
In dit Oorkondenboek zijn negen mandaten opgenomen die alleen uit de registratie in
de pauselijke kanselarij bekend zijn, en waarin de paus de abt van Kloosterrade gelast toe
te zien op de naleving van, dan wel uitvoering te geven aan een door hem verleende gunst
zonder dat de abt of de abdij hierbij enig direct belang had. 31 Van deze voor een belangrijk
deel gelijkluidende bevelschriften geven we slechts de volledige tekst van nr. 102 en
van nr. 155. Bij de overige oorkonden volstaan we met een verkorte weergave.
De optekeningen in de registers in het Vaticaans archief zijn in hoge mate bekort. Deze
bekortingen betreffen niet alleen het formulier (de intitulatio, het adres, de groetformule en
de datumregel), maar ook de context waarbij wordt verwezen naar voorafgaande registreringen.
De redactie van deze pauselijke oorkonden was in deze periode aan stringente regels
onderworpen. Het is daarom tot op zekere hoogte mogelijk de teksten van deze mandaten
31 Zie nr. 102, nr. 151, nr. 153, nr. 155-159 en nr. 163.
XVIII