Feiten om te delen - Considerati

feiten om te delen digitale contentdistributie in nederland
Ook de gedachte dat het kopiëren van games en software
niemand schade toebrengt, daalde van 49% naar
43%. Het percentage jongeren dat aangeeft geen gekopieerde
games of software te willen, steeg met 38%.
Wel denkt 71% van de jongeren ten onrechte dat een
privékopie van een game of software legaal is. De drie
belangrijkste redenen voor jongeren om voor een originele
versie van een game of software te kiezen bleven
min of meer gelijk; 1) bij een originele versie weet je
zeker dat deze compleet is (80%), 2) bij een originele
versie weet je zeker dat je geen virussen of spyware in
huis haalt (76%) en 3) bij de originele versie weet je
zeker weten dat alles werkt en krijg je er een volledige
beschrijving bij (75%).
In 2009 start onder leiding van stichting Nederland
Kennisland het pilotproject 'KoppieCopy', gericht
HAVO en VWO-scholieren en creatieve opleidingen
in het MBO. Het project wil jongeren op aansprekende
wijze bewust maken van het auteursrecht door
de nadruk te leggen op wat er bij hergebruik van
content allemaal wél mag, in plaats van wat er allemaal
verboden is. Naar aanleiding van de evaluatie van
het pilotproject 'KoppieCopy' geeft Arnoldus (2010)
een aantal handvatten voor kennisoverdracht over
auteursrecht aan jongeren; 1) sluit aan bij het mediagebruik
van jongeren, 2) maak het auteursrecht voelbaar,
3) start bij wat er wél mag, 4) houd het bij hoofdlijnen
en 5) geef jongeren een serieuze stem. 285
12.2 handhaving auteursrecht in
europa
De handhaving van het auteursrecht is grotendeels
geharmoniseerd via het TRIPS verdrag en de Europese
Richtlijn 2004/48/EG betreffende de handhaving van
intellectuele eigendomsrechten (Handhavingsrichtlijn).
Ondanks de TRIPS verdrag en de Handhavingsrichtlijn
zijn er qua handhaving in de praktijk nog grote
verschillen tussen Europese lidstaten. Die verschillen
285 Arnoldus, M. (2010), Mediawijs met auteursrecht, Handvaten voor kennisoverdracht over auteursrecht aan jongeren, Stichting Nederland
Kennisland, maart 2010, p. 5 – 6.
286 Kamerstukken II 2005/06, 30 392, nr. 6, p. 4 (Nota).
zijn hoofdzakelijk het gevolg van de ‘margin of appreciation’
(beoordelings- of beleidsvrijheid) die lidstaten
toekomen bij de omzetting van Europese bepalingen in
de eigen nationale wetgeving en de uitleg die nationale
autoriteiten aan die bepalingen geven, alsmede dat
handhaving voor lidstaten in strikte zin een interne
aangelegenheid is.
12.2.1 nederland
In Nederland is handhaving van auteursrecht primair
een civielrechtelijke aangelegenheid. Dit strookt aldus
de wetgever met de aard van het intellectuele eigendomsrecht
als economische eigendomsrecht, waarbij
de rechthebbende bepaalt wie wat mag doen met zijn
recht, tegen wie hij wil optreden en met welke maatregelen
en procedures. Het strafrecht fungeert slechts als
ultimum remedium voor gevallen waarin het algemeen
belang wordt geraakt, zoals bij gevaar voor de volksgezondheid
of de openbare veiligheid, vermoedelijke
betrokkenheid van de georganiseerde criminaliteit, of
in geval van grootschalige vormen van intellectueleeigendomsfraude,
gepleegd in beroep of bedrijf, die de
markt verstoren. 286
De Nederlandse situatie, waarbij het downloaden
uit illegale bron toelaatbaar is onder de privékopieexceptie,
maar het uploaden van een werk uit illegale
bron een onrechtmatige handeling vormt, is vrij uniek:
alleen Zwitserland kent hetzelfde onderscheid. 287
De Cock Buning & Ringnalda (2010) beschrijven
de juridische regimes die van toepassing zijn op het
downloaden uit illegale bron in Frankrijk, het Verenigd
Koninkrijk en Duitsland. 288 In deze landen is downloaden
uit illegale bron niet toegestaan.
12.2.2 duitsland
In Duitsland is in jurisprudentie bepaalt dat downloaden
uit illegale bron is uitgezonderd van de privékopie-
287 Ministerie van Veiligheid en Justitie, Speerpuntenbrief auteursrecht 20©20, 11 april 2011, p. 10.
288 De Cock Buning, M., Ringnalda, A. (2010), Maatregelen tegen auteursrechtinbreuk door P2P-���������� : wat leert het Umfeld ons?’, in: AMI
2010-1, p. 1 – 11.
124