Transmissietechniek in motorvoertuigen (3) - Timloto

4.5 Berekening van de overbrengverhouding wanneer alle
componenten draaien
Bij de voorgaande situaties werd altijd uitgegaan van één onderdeel dat (door
de koppelingen in de versnellingsbak) werd vastgezet. In de meeste gevallen
kan de gewenste overbrengverhouding slechts door aaneenschakeling van
meerdere planetaire stelsels worden verkregen. De berekening van de overbrengverhouding
kan dan veelal niet meer door toepassing van een simpele formule
plaatsvinden, maar zal moeten worden uitgevoerd met behulp van de al
genoemde snelheidsfiguren. Als voorbeeld bekijken we de ’achteruit versnelling’
waarbij het zonnewiel wordt aangedreven, de drager geblokkeert en het ringwiel
drijvend wordt (fig. 14). Stel nu eens voor dat de drager niet geblokkeerd
staat, maar bijvoorbeeld vanuit een ander stelsel met een zekere omtreksnelheid
wordt aangedreven. Fig. 14 b, c en d geven dan de bijzondere situaties
aan die zich voor kunnen doen. Bij de bestudering van de figuren 14 b t/m d
zal opvallen, dat door de drager een zekere snelheid te geven er een variabele
overbrenging ontstaat, die zowel een positieve of negatieve waarde aan kan
gaan nemen. Als berekeningsvoorbeeld nemen we de laatste situatie (afb. d),
Figuur 14: Door de drager niet vast te zetten maar bijv. aan te drijven vanuit een ander stelsel
kunnen verschillende overbrengen worden gerealiseerd.
waarbij we aannemen dat de omtreksnelheid van de drager 3/4 bedraagt van
die van het drijvende zonnewiel. Voor de overbrengverhouding geldt weer:
20