Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

schrijft: "Over verhoging en val van de planeten van de
eerste octaaf werd in deel II, blz. 192 e.v. uitvoerig
bericht. We vonden daar, dat het ging om een hoogst
spirituele poging van de Oudheid om de bouw van de
wereld en daarmede de belangrijkste assen van ons
kosmisch omhulsel te berekenen volgens de wet van de
gulden snede. We kunnen daar nu aan toevoegen dat
de klassieke Oudheid hierbij tevens van geometrische
overwegingen uitging, want recente onderzoekingen
hebben aangetoond, dat de graden van verhoging en
val der planeten met behuip van de hoek van 108
graden, het sesqui-quintiel of tredeciel, ofwel met
behulp van de tienpuntige ster werden berekend. Ook
de toekenning van de dierenriemtekens berust op een
wetmatigheid."
Vehlow beweert herhaaldelijk dat de Ouden het
systeem van de verhogingen ontworpen hebben. Hij
zou het slechts reconstrueren. Het is nog maar de
vraag, of Vehlow iets reconstrueert. Als Petosiris het
systeem van de verhogingen nog bezeten heeft, maar
het niet vrijgegeven heeft, zoals Firmicus Maternus
volgens Vehlow schrijft, hoe kan Vehlow het dan
reconstrueren, tenzij op grond van zijn eigen
vermoedens? En als hij een systeem op zijn eigen
vermoedens baseert, reconstrueert hij niet, maar
ontwerpt hij. Probeert Vehlow misschien autoriteit aan
zijn systeem te verlenen door er een nimbus van
eeuwenoude wijsheid omheen te dichten?
Enkele details. De verhoging van Jupiter verklaart
Vehlow in deel II op grond van drie argumenten.
De motivaties voor het teken Kreeft zijn typische
ad hoc argumenten. Om de vijftiende graad te
verklaren verwijst Vehlow naar een indeling van de
dierenriem in drie rijken, die begint op de
verhogingsgraad van de Maan of Isis. Met welk recht
men eenzelfde indeling mag maken vanaf 19 Ram, ver-
82