Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

en ander toe aan het bovenstaande, dat de kern van
zijn betoog uit deel II vormt.
De klassieke Oudheid zou niet alleen van de gulden
snede zijn uitgegaan, maar ook van geometrische
overwegingen. Recent onderzoek toont volgens Vehlow
aan, dat de graden van verhoging en val met behulp
van de hoek van 108 graden, het sesqui-quintiel of
tredeciel, werden berekend, en ook de toekenning van
de dierenriemtekens berust op een wetmatigheid, die
door Johannes Lang gevonden is. Deze vondsten maken
het naar zijn mening mogelijk ook voor de planeten, die
voorbij Saturnus liggen, verhoging en val volgens
hetzelfde systeem met zekerheid te bepalen.
Lang had ontdekt, dat klassieke planeten die hun
domicilies in tegenoverliggende tekens hebben,
verhoogd staan in twee tekens van dezelfde heerser.
Vehlow "Dit inzicht voert ons een wezenlijke stap
verder hij het onderzoek naar de overige, nog open
staande toekenningen voor de planeten van het tweede
octaaf. Zoals de volgende tabel duidelijk laat zien,
hebben alle reeds ontdekte of nog te ontdekken
planeten van de tweede octaaf hun dienoverenkomstige
toekenningen gekregen volgens deze wetmatigheid."
Uit de tabel op de volgende bladzijde kan men aflezen,
dat de Maan zijn domicilie in Kreeft heeft. In het
tegenoverliggende teken Steenbok heerst Saturnus. De
Maan heeft zijn verhoging in het Venusteken Stier en
dus moet Saturnus in het andere Venus-teken, in
Weegschaal verhoogd staan. De Zon heerst in Leeuw,
daartegenover heerst Uranus, de Zon staat verhoogd in
het Mars-teken Ram, dus staat Uranus verhoogd in
Schorpioen, het andere Mars-teken. En zo voort. Voor
de transsaturnale planeten volgt hieruit, dat Uranus in
Schorpioen, Neptunus in Tweelingen, Pluto in
Boogschutter, V-1 in Waterman en V-2 in Leeuw
verhoogd staat.
77