Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

Vehlow
De gulden snede komt verscheidene keren ter sprake in
het systeem van verhoging en val, dat Johannes
Vehlow schiep. Vehlow was een vertegenwoordiger van
de esoterische astrologie en schreef een
astrologiecursus in acht lijvige delen. In de delen II
(1934) en VIII (1955) ontwikkelt hij zijn systeem van
de verhogingen. Het kan in twee vuistregels
samengevat worden: 1. Planeten, die in hun domicilie
tegenover elkaar staan, hebben hun verhoging in
tekens van dezelfde heerser. 2. Zetten we in de
dierenriem vanaf 3° Stier, 19° Ram en 11° Ram in een
ononderbroken voortgang hoeken van 108 graden af,
dan vinden we de graden van verhoging en val van alle
planeten, inclusief de mysterieplaneten en twee
hypothetische planeten.
De eerste vuistregel werd ontdekt door Johannes Lang,
de tweede werd door mij omwille van de beknoptheid
"tredeciel-systeem" gedoopt, omdat een hoek van 108
graden in de astrologie tredeciel of sesqui-quintiel
genoemd wordt.
De geschetste logische volgorde, waarin eerst de
verhogingstekens en vervolgens de verhogingsgraden
bepaald worden, is niet de chronologische volgorde
waarin Vehlow zijn systeem ontwikkelde. Ik zal nu eerst
de belangrijkste opmerkingen uit deel II citeren. Vehlow
schrijft daar onder meer:
"We hebben hier te maken met een hoogst spirituele
poging van de Oudheid, de bouw van de wereld en
daarmee de hoofdassen van ons kosmisch omhulsel en
de kracht van hun dynamiek volgens de wet van de
gulden snede te berekenen. Het begin voor deze
berekeningen zetten de Ouden in het teken Ram. Zij
deelden de eerste dertig graden volgens de gulden
snede, zodat twee delen ontstonden, 19 en 11 graden
groot. Op het scheidingspunt plaatsten zij de
'verhoging' van de Zon. Dat noemden zij de 'Troon
72