Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

India zijn ontstaan en teruggevoerd kunnen worden op
de 27 maanhuizen of naksjastra's. Daarnaast brengt hij
de verhogingen van de planeten ter sprake. De
equinoxpunten en de solstitia spelen 'n cruciale rol in
zijn theorie over de verhogingstekens en zij komen bij
de exacte verhogingsgraden weer ter sprake. Daarnaast
gebruikt Shankar de zogeheten navamsa's om zijn
toekenningen te rechtvaardigen. Die toekenningen
wijken ten dele sterk af van de westerse traditie. De
navamsa-positie van een planeet berekent men door de
oorspronkelijke stand in de dierenriem met 9 te
vermenigvuldigen. 1° Ram wordt zo 9° Ram, 4° Ram
wordt 6° Stier enz. Navamsa's zouden volgens de
Indische astrologie de diepere kosmische invloed
blootleggen, waarentegen de zodiakale posities slechts
een algemene indicatie geven. Shankar schrijft: "Om de
exacte graad van de diepe verhoging vast te stellen,
moeten we naar de navamsa positie der planeten in de
respectievelijke tekens kijken, waardoor ze qua
navamsa weer op een van de equinoxpunten vallen.
10° Ram geeft als navamsa positie Tweelingen, aan het
eind waarvan de zomer-equinox valt. Saturnus zou
navamsa in een ander equinoctium staan op 20°
Weegschaal omdat dat Vissen als teken oplevert. Venus
op 28 Vissen brengt deze planeet navamsa terug in het
teken Vissen. De navamsa van Mars op 28 Steenbok
zou op de herfstequinox in Maagd vallen. Vanwege zijn
nauwe baan om de Zon, is het in het geval van
Mercurius het beste, als hij zo ver mogelijk van de Zon
vandaan is. De Zon staat verhoogd in Ram en navamsa
in Tweelingen. Derhalve zou het teken Stier de planeet
Mercurius het verst van beide punten vandaan
plaatsen. De Maan komt vanaf zijn verhoging op 3 Stier
navamsa op de winterequinox in Steenbok."
Overzichtelijk gerangschikt geeft Shankar de volgende
verhogingsgraden:
68