Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

van Bram is op hetzelfde werk gebaseerd, maar bij haar
vond ik een dergelijke opmerking niet. Misschien
vergiste Vehlow zich.
Plinius
Gajus Plinius Secundus werd geboren in 24 na Chr.,
was tijdens zijn leven bevelhebber over de Romeinse
vloot in Misenum, schreef een boek vol
wetenswaardigheden, een geschiedenis van de natuur
en een wereldgeschiedenis. Zijn wetenschappelijke
nieuwsgierigheid moest hij met de dood bekopen, toen
de Vesuvius in 79 na Chr. uitbarstte. Plinius beweert,
dat hij een uitleg kan geven voor de verhogingen. Hij
noemt ze sublimitates om ze te onderscheiden van de
twee astronomische betekenissen, die het begrip
verhoging al had. Maar zijn uitleg zaaide alleen maar
verwarring onder astronomen en astrologen. Bouché-
Leclercq schrijft over Plinius' uitleg: "Als ik goed
begrijp, wat Plinius wil zeggen, dan ligt de altitudo (de
astronomische verhoging) op een eerste
uitmiddelpuntigheid, en de sublimitas (het hypsoma der
astrologen) op een tweede uitmiddelpuntigheid, waarin
de apsidenlijn qua richting niet samenvalt met dezelfde
lijn in de eerste uitmiddelpuntigheid."
Dorotheos van Sidon
Ten tijde van de regering van de beruchte keizer
Caligula schreef Dorotheos van Sidon een leerdicht over
de astrologie, waarin hij ook de correcte
verhogingsgraden noemt. Naar de mening van Bouché-
Leclercq hadden latere auteurs de verhogingen op deze
vermeldingen moeten baseren en niet op de
verhogingstekens, die Ptolemeus presenteert. Dan
waren er minder varianten in de astrologische literatuur
terechtgekomen en was er waarschijnlijk ook minder
gespeculeerd over de verhogingen.
58