Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

stamt het begrip van de helleense astronomen, bij wie
het al een dubbelzinnige betekenis had. De chaldeeërs
of sterrenwichelaars van die dagen waren niet erg goed
op de hoogte van astronomische theorieën en hadden
trouwens ook meer belang bij hun eigen
orakelpraktijken. Zij namen het begrip hypsoma van de
astronomen over zonder precies te begrijpen wat er
mee bedoeld werd, waarbij ze er gemakshalve maar
van uitgingen, dat de astronomen de theoretische
grondslagen al voldoende onderbouwd zouden hebben.
Zo kwamen zij ertoe het begrip hypsoma in
astrologische zin te vertalen als 'toeneming van energie
die de planeet uitstraalt'.
Porphyrios
De neoplatoonse filosoof Porphyrius leefde van 233 tot
304 en schreef onder andere een zeer informatief
commentaar op Ptolemeus.
Een van de eigen tekens van Mercurius, Maagd, is
tevens het verhogingsteken van deze planeet. Bouché-
Leclercq schrijft daarover: "Voor Mercurius is het
hypsoma identiek met het oikos... Porphyrios geeft daar
een onuitsprekelijke reden voor: Mercurius wordt
verzwakt doordat hij zo vaak ondergaat en hij staat
daarom verhoogd in zijn eigen huis of teken. Mercurius
is dus een sukkelaar, die zich slechts thuis op zijn
gemak voelt. Porphyrios heeft de geometrische
rangschikking van de hypsomata ontdekt. Deze
rangschikking is tegelijkertijd 'natuurlijk'. Hij merkte op
dat de dagplaneten Zon, Saturnus en Jupiter hun
verhoging in driehoeksaspect met hun domicilie hebben
(waarbij aangetekend moet worden dat dit geldt voor
één van hun twee domicilies, die willekeurig gekozen
is).
De nachtplaneten zouden door 'de zwakte van hun
straal' alleen maar een sextielaspect hebben vanaf hun
hypsoma naar hun domiciel.
54