Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

Hoofdstuk 4
BRONNEN UIT DE OUDHEID
Veel astrologen die over de verhogingen van de
planeten geschreven hebben, verwijzen naar bronnen,
die uit de Oudheid stammen. Deze bronnen leverden
het materiaal, waarmee astrologen in latere eeuwen
gewerkt hebben. In de Oudheid werd het fundament
voor de traditionele toekenningen van verhogingsgraden
en verhogingstekens gelegd, in de Middeleeuwen
en in onze tijd probeerde men deze traditie te
onderbouwen of te reconstrueren. We zullen de
belangrijkste bronnen uit de Oudheid beknopt de revue
laten passeren.
Ptolemeus
Een van de belangrijkste grondleggers van de astrologie
was Claudius Ptolemeus, 'n gehelleniseerde Egyptenaar
die van ongeveer 100 tot 178 na Chr. in Alexandrië
leefde. Zijn werken over astronomie en astrologie
hadden grote invloed op de wetenschap in de eeuwen
na hem. De astrologie behandelt hij in zijn beroemde
Tetrabiblos. Enkele geschiedkundigen dachten, dat dit
werk een vervalsing was, omdat ze niet konden geloven
dat iemand, die zulke goede wetenschappelijke boeken
had geschreven, zich ook met bijgeloof bezig zou
hebben gehouden. Volgens Knappich bevat de
Tetrabiblos inderdaad oppervlakkige gedeelten en
primitieve rekenvoorbeelden, terwijl Ptolemeus bronnen
benut, die in zijn tijd al achterhaald waren, maar Boll
toonde in 1894 aan, dat de Tetrabiblos wel degelijk aan
Ptolemeus toegeschreven moet worden. Vijftien eeuwen
lang bleef dit boek de bijbel van de astrologen. In het
eerste boek van zijn Tetrabiblos bespreekt Ptolemeus
de elementen waarmee de astrologen werken, en dus
ook de verhogingen.
47