Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

ook een verhogingsgraad.
Bepaalde astrologische scholen zoals WvA, de
Werkgemeenschap van Astrologen, werken met
planeten die nog niet ontdekt zijn en een baan buiten
Pluto zouden beschrijven. Zulke planeten noemt men
hypothetische planeten. Ook aan hypothetische
planeten werden wel verhogingen toegekend.
De verhogingstekens
Niet alle astrologen noemen graden in de dierenriem,
waarop de planeten in verheffing zouden staan. Velen
praten slechts over verhogingstekens. Waarschijnlijk
was Ptolemeus de eerste, die de verhogingen als hele
dierenriemtekens voorstelde. Bouché-Leclercq schrijft
hierover: "Eerst passeert Ptolemeus stilzwijgend de
notatie van de graad, maar die notatie is eigen aan het
systeem van de hypsomata. Hij moet deze graden wel
gekend hebben, want Sextus Empiricus, die nauwelijks
recenter is en geen astroloog was, kent zelfs de exacte
verhogingsgraad van de Zon. Overigens is er evenmin
sprake van een specifieke graad in de drie astrologische
papyrussen in het Brits Museum (nrs. XCVIII, CX en
CXXX) waarin de hypsomata en tapeinomata genoemd
worden."
Welke verstrekkende gevolgen deze weglating voor de
ontwikkeling van de astrologie had, blijkt uit hetgeen
Wilhelm Knappich schrijft: "De westerse astrologie
heeft de leer van de verhogingen ongewijzigd
gehandhaafd, alleen heeft zij met Ptolemeus het
zwaartepunt op de hele tekens gelegd. Zo hebben
Cardanus, Junctinus, Rantzau, Placidus en Morin de
Villefranche de exaltatie als de tweede essentiële
waardigheid van een planeet behandeld en er bij de
beoordeling van de sterkte van een significator
dienovereenkomstig rekening mee gehouden."
De dierenriemtekens, die als verhogingen aan de
11