Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

Hoofdstuk 11
SAMENVATTING EN CONCLUSIE
Wanneer astrologen over verhoging en val van de
planeten praten, bedoelen zij niet allemaal het zelfde.
Sommige auteurs duiden er hele tekens mee aan,
andere precieze graden in de dierenriem.
Oorspronkelijk ging het om bepaalde punten in de
dierenriem, die later aangeduid werden met graden.
Ptolemeus breidde ze uit tot hele tekens omdat hij de
astrologie wilde ontdoen van mystificaties en haar op
een meer exacte leest wilde schoeien. Zijn weglating
van de graden veroorzaakte een enorme hoeveelheid
speculaties in de astrologische literatuur na hem.
Bijna alle astrologen kennen aan Zon, Maan, Venus,
Mars, Jupiter en Saturnus van oudsher overgeleverde
verhogingstekens toe. Mercurius moet de astrologen
nogal wat kopzorgen hebben gebaard, want naast
Maagd kende men hem nog vijf verhogingstekens toe.
Ook de mysterieplaneten Uranus, Neptunus en Pluto
probeerde men in te passen in het schema van de
verhogingen. Dat dit veel speculaties met zich mee
bracht, blijkt uit het grote aantal verschillende
verhogingstekens dat aan deze planeten werd
toegekend. De tabellen in het Appendix geven hiervan
een duidelijk overzicht.
De verhogingsgraden, die door diverse auteurs aan de
planeten werden toegekend, vertonen eveneens
variaties. Astrologen kenden niet alleen verschillende
tekens en graden als verhogingen toe aan de
planeten, zij probeerden ook te verklaren waarom de
planeten in bepaalde tekens of graden verhoogd
zouden staan. In de voorafgaande hoofdstukken
passeerde een bonte stoet theorieën over de
verhogingen der planeten de revue. Die theorieën
verschilden nogal. We hebben gezien dat ieder die over
154