Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

daarvan kan men er geen waarde aan toekennen bij de
beoordeling van een geboortehoroscoop. Aan de andere
kant lijkt hij de traditie te willen redden met behulp van
kosmische symboliek en een holistische benadering.
Knappich begint met zijn eigen visie en geeft dan in
vogelvlucht een uitstekend historisch overzicht van de
verhogingen. Zijn eigen visie is goed onderbouwd en
bevat geen tegenspraken.
Het gepresenteerde bronnenmateriaal is ter zake, goed
gedocumenteerd en betrouwbaar. Origineel is de
theorie van Knappich niet. Het idee lijkt van Wöllner te
stammen, maar Knappich komt door zijn bronnen en
berekeningen op een ander tijdstip van onstaan dan
Wöllner. Enige onzekerheid blijkt uit het volgende
citaat: "Alhoewel de identificatie van de
verhogingsgraden nu nog niet geheel en al gelukt is,
kan er geen twijfel meer over bestaan, dat de plaatsen
van de verhogingen van de planeten oorspronkelijk
plaatsen van het heliakisch rijzen van de planeten of
hun vertegenwoordigers geweest zijn..."
Knappich vermoedt, dat Babylonische en Perzische
scheppingsmythen later vermengd werden en dat de
verhogingen zo in de Avesta terechtgekomen zijn. Hier
staat hij lijnrecht tegenover Kniepf, die beweert dat de
verhogingen juist uit Perzië stammen en via de
Babyloniërs in de westerse astrologie terechtkwamen.
Knappich zoekt de oorsprong van de verhogingen bij de
Babyloniërs en veronderstelt, dat er bij de Perzen een
vervalsing heeft plaatsgevonden om de verhogingen het
aanzien van een werkelijke constellatie te geven.
Knappich noemt Ptolemeus' verklaring van de
hypsomata zeer gekunsteld. Niettemin neemt hij diens
motivatie voor de verhoging van de Zon in Ram en
zeker die voor de Maan in Stier over terwijl hij toch
de vernietigende kritieken van Kniepf en Bouché-
142