Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

We vinden dus: Jupiter in het oosten (de ochtend);
de Zon in het zuiden (de middag);
Mars in het westen (de avond);
Saturnus in het noorden (middernacht).
Links en rechts van de Zon zouden dan de Maan in Stier
en Venus in Vissen staan, terwijl Nebo-Mercurius als
begeleider van de zielen in de onderwereld (Grieks:
Hermes Psychopompos) zijn plek zou hebben naast
Saturnus, die de weegschaal van het dodengericht
vasthoudt. Hoe deze mythische en veel oudere
horoscoop van de wereld naar Griekenland is gekomen
is nog niet opgehelderd. In elk geval zal de
Babylonische priester Berossos "die Bel geïnterpreteerd
heeft" en op het eiland Kos omstreeks 280 voor Chr.
een astrologische school heeft gesticht, deze horoscoop
doorgegeven hebben. Toen deze later met de
Egyptische horoscoop van de wereld werd vermengd en
domicilies en verhogingen verward werden, ontstonden
er natuurlijk veel misverstanden en tegenstrijdigheden.
Zo rubriceerde de "Egyptische" astroloog Manetho, die
circa 200 na Chr. schreef, onder de huizen van
Saturnus niet alleen Steenbok en Waterman, maar ook
Weegschaal en Waterman. Anderzijds vatten de Griekse
astronomen het begrip verhoging (hypsoma) in de
eerste tijd ruimtelijk op als plaatsen met de grootste
noorderdeclinatie, omdat noord de hoogte van de
wereld betekende. Later, toen de epicyclitheorie
uitgevonden werd, vatte men de verhogingen op als
plaatsen met de grootste afstand tot de aarde
apogeum), terwijl de plaatsen het dichtst hij de aarde
het perigeum of "tapeinoma", de val genoemd werden.
Zo ongeveer dacht ook Plinius over de Babylonische
verhogingen. Hij bericht hierover in zijn
natuurgeschiedenis (Boek II, 13) het volgende: "Een
tweede oorzaak voor de verhoging van de planeten
135