Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

eld dat weliswaar uit de bibliotheek van Assurbanipal
(ong. 600 v.C.) stamt, maar zeker teruggaat op de tijd
van Hammurabi, wordt gezegd: "De plaats van de
nisjirtoe van de Maan is de Voerman en de Pleiaden,
het gesternte van Elam; de plaats van de nisjirtoe van
de Zon is de Ram aan de hemel, de plaats van de
nisjirtoe van Mars is de Steenbok, de plaats van de
nisjirtoe van Jupiter is..." Hier is de tekst afgebroken.
Uit een inscriptie, die ter gelegenheid van een inwijding
is gemaakt en van koning Assarhaddon stamt (ong. 675
v.C.) komen we te weten dat en een tempel ingewijd
zou zijn ten tijde van het heliakisch rijzen van Jupiter in
de maand Siwan (toentertijd Tweelingen) en dat Jupiter
in de volgende maand (dus in Kreeft) zijn asjar nisjirtoe
bereikt zou hebben. Op grond van een bericht van een
astroloog dat door Thompson vertaald werd, is de
verhoging van Venus in het teken Vissen vastgesteld.
Voor Mercurius en Saturnus ontbreken voorlopig nog
bewijzen. (Volgens de tweede druk van Jeremias'
Handbuch der altorientalischen Geisteskultur uit 1929 is
nu ook de verhoging van Saturnus in Weegschaal zeker
bepaald.) Nu heeft P. Kugler een laat-Babylonisch
"planetair studie-tablet" vertaald, waarop geschreven
staat:
"Op bevel van Bel en Beltis een besluit: I. Jupiter,
Venus, Mercurius, Saturnus, Mars; II. Ram, Stier,
Tweelingen, Kreeft, Leeuw, Maagd, Weegschaal,
Schorpioen, Boogschutter, Steenbok, Waterman,
Vissen; III. Jupiter rijst heliakisch in Kreeft, Venus in
Vissen, Mercurius in Maagd, Saturnus in Weegschaal,
Mars in Steenbok; IV. ..." We vinden dus in de eerste
alinea de namen van de vijf planeten volgens de oud-
Babylonische rangschikking, in de tweede alinea de
namen van de twaalf dierenriemtekens, en in de derde
alinea zien we het heliakisch rijzen van de planeten,
maar merkwaardig genoeg in de tekens van hun ver-
130