Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

Recent Advances
Voor Dean en Mather, die het zeer kritische boek
"Recent Advances in natal astrology" samenstelden, is
hiermee kennelijk het bewijs geleverd, dat de
verhogingsgraden onzin zijn, want zij schrijven over de
theorie van Fagan en Gleadow: "De astrologische
overlevering leert, dat de planeten verhoogd staan op
een merkwaardig aantal exacte graden. De oorsprong
daarvan bleef een mysterie tot C. Fagan in Zodiacs Old
and New (1951) aantoonde, dat in 786 voor Chr. alle
planeten op of nabij deze graden stonden." Na deze
inleiding geven Dean c.s. een lijst met planeetstanden,
die de bewering moeten staven. Maar deze lijst is
slechts een selectie uit de tabel, die Gleadow geeft.
Vergelijk maar:
Heliakische opkomst of ondergang in 786 voor Chr.
Planeet: Siderische Verhogingsgraad: Verschil:
lengte:
Mercurius 16° Maagd 15° Maagd + 1
Mars 1° Waterman 28° Steenbok + 3
Jupiter 15° Kreeft 15° Kreeft 0
Saturnus 21° Weegschaal 21° Weegschaal 0
Standen op Nieuwjaarsdag (1 Nisan = 4 april)
Zon 19° Ram 19° Ram 0
Maan 29° Ram 3° Stier - 4
Venus 26° Vissen 27° Vissen - 1
Heliakische opkomst en ondergang van een planeet
is de dag, waarop hij voor het eerst weer resp. voor
het laatst nog gezien wordt in de stralen van de
opkomende of ondergaande zon. Heliakische
verschijnselen waren belangrijke punten om de tijd te
bepalen in de Oudheid. Dean c.s. geven het
volgende commentaar: "Fagan maakt duidelijk, dat
de belangrijkste gebeurtenis van die tijd plaatsvond
in 786 voor Chr., toen de Assyrische god van de
117