Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

van Nebukadnezar, over de verhoging van de Maan niet
gezegd dat die in Stier zou zijn, alhoewel de plaats
klopt. Vandaar dat de dierenriem, hoewel die
waarschijnlijk al wel verbeeld was, het vroegere
systeem nog niet verdrongen had."
In hoofdstuk 13 van The Origin of the Zodiac brengt
Gleadow de verhogingen weer ter sprake. Hij schrijft:
"De oorsprong van de verhogingsgraden bleef een
raadsel, want zij kunnen niet verklaard worden door te
goochelen met de knopen van de planeten, de
apheliums, de epicycli of het feit, dat planeten dicht bij
het zenit staan. Het woord, dat vertaald is als
'verhogingen', betekent in feite 'schuilplaatsen'. De
schuilplaatsen van een planeet zijn klaarblijkelijk die
delen van de dierenriem, waar de planeet onzichtbaar is
en meer in het bijzonder de graad, waar hij uit het zicht
verdwijnt in de stralen van de opkomende of
ondergaande zon. Dit geldt ook voor de Maan, wat
bewezen wordt door de afstand tussen de schuilplaats
van de Maan en die van de Zon, die veertien graden
groot is, een typische afstandshoek voor de wassende
nieuwe maan. Omdat de plaats van deze zogeheten
heliakische opkomsten en ondergangen telkens anders
is, hebben we blijkbaar te maken met een historische
datum. Er kan geen enkele twijfel over bestaan, dat
deze datum 786-785 voor Chr. is. De Zon heeft zelf ook
een schuilplaats. Welnu, hij komt uit de duisternis
tevoorschijn op Nieuwjaarsdag, bij dageraad. Voor men
door de zodiak aandacht begon te schenken aan de
posities van de planeten in de constellaties, was men
vooral geinteresseerd in het heliakisch verdwijnen of
opnieuw verschijnen van de planeten. In 786 voor Chr.
verschenen alle planeten heliakisch op of dicht bij hun
verhogingsgraden een geval, dat zo onwaarschijnlijk is,
dat het nauwelijks aan het toeval toegeschreven kan
worden."
114