Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

Hoofdstuk 8
SCHUILPLAATSEN
Net als Firebrace waren Fagan en Gleadow voorvechters
van de siderische astrologie. De theorie die Fagan
omtrent de verhogingen van de planeten ontwikkelde,
werd door Gleadow overgenomen. Wat Rupert Gleadow
in zijn boek The Origin of the Zodiac schetst, is in feite
een zeer beknopte samenvatting van het goed
gedocumenteerde werk van Cyril Fagan. Gleadow
noemt de verhogingen van de planeten op twee
plaatsen: in hoofdstuk 11 over Babylonische mythen en
voortekenen, en in hoofdstuk 13 over de naamgeving
van de constellaties. In het hoofdstuk over Babylonische
mythen en voortekenen schrijft hij aangaande het
relatief late ontstaan van het teken Weegschaal:
"Vaak denkt men dat Weegschaal een late uitvinding is,
die de klauwen van de Schorpioen verdringt op een
manier, die niet verdedigd kan worden; inderdaad
wordt dit vermeld op een kleitablet in het British
Museum, en ook door Griekse en Romeinse schrijvers.
De Akkadische naam voor Weegschaal, ziba.anna of
zibanitu, komt heel vaak voor en betekent de 'hoorn'
van de Schorpioen, wat zijn klauwen moeten zijn. Het
woord, rin, Weegschaal, komt pas veel later voor.
Langdon schrijft, dat in ongeveer 2000 voor Chr. de
constellatie, die heerste over de maand Teshrit, verbonden
werd met het oordeel over de levenden en de
doden, de tijd dat de goden de noodlotten bepaalden,
en dat de Babyloniërs daarom uit pure fantasie hier het
teken Weegschaal gingen zien. Zo kreeg zibanitu ook
de betekenis Weegschaal. Toen zorgde de verhoging
van Saturnus in deze constellatie ervoor, dat hij
beschouwd werd als de planeet van het recht hoewel
anderen gedacht hebben dat dit komt doordat zijn
111