Verhoging en Val van de Planeten - RadixPro

hetzelfde principe te verklaren. In zijn eerste artikel
over de vermeende verhogingen der planeten moet hij
toegeven, dat de verhoging van Mars met het hem ter
beschikking staande materiaal voor 28° Steenbok niet
met zekerheid kan worden bepaald. Er zou een fout in
de overlevering geslopen kunnen zijn, oppert Kniepf.
Maar dat is duidelijk een argument uit verlegenheid. Bij
de behandeling van het materiaal van Seyffart komt hij
dan ook terug op deze bewering. Nu zegt hij, dat er op
de 23e dag van de tiende maand Dee (= 23° Steenbok)
een belangrijke Ormuzd-dag viel, dicht bij de
twintigste, wanneer het Behram-feest gevierd werd. Als
men bij de 23e de vijf schrikkeldagen optelt, die aan
het eind van het jaar vallen, komt men precies op 28
Dee (= 28° Steenbok). Dit klinkt gekunsteld. In het
Ramayana-epos wordt enkel Jupiter in Kreeft met name
genoemd, terwijl ook de Maan in Kreeft staat. Verder
wordt gezegd, dat er vijf planeten in hun verhoging
stonden, toen Rama geboren werd. Indische
commentatoren duiden deze vijf planeten als Zon in
Ram, Saturnus in Weegschaal, Jupiter in Kreeft, Mars in
Steenbok en Venus in Vissen. Kniepf is echter van
mening, dat Mercurius niet onder de tafel van de
dichter gevallen kan zijn, en dat daarom de vijf
planeten zonder de lichten Zon en Maan bedoeld zijn.
Omdat de namen van de vijf planeten ontbreken, zoals
Kniepf zelf toegeeft, is zijn bewering niet meer of
minder waard dan die van de Indische commentatoren.
Waarom doet Kniepf zoveel moeite om aan te tonen dat
met de vijf planeten niet de hemellichamen bedoeld
worden, die de Indische commentatoren noemen?
Probeert hij misschien wat al te nadrukkelijk de twee
bronnen aan elkaar gelijk te maken? Hij maakt niet veel
woorden vuil over het felt, dat de Maan in de twee
horoscopen in verschillende tekens staat.
106