View/Open

- 80 -
Biobrandstoffen hebben enkele voordelen ten opzichte van de traditionele brandstoffen en
net daarom zijn ze zo aantrekkelijk. Zo verminderen ze in de eerste plaats de
afhankelijkheid van olie-uitvoerende landen. Een ander voordeel is dat biobrandstoffen
CO2-neutraal zijn: CO2 wordt opgenomen door planten en omgezet in een energierijke
biomassa dankzij de zon, waarna die biomassa door verbranding in motoren terug wordt
omgezet in CO2. Of met andere woorden: bij verbranding van plantaardige brandstoffen
wordt de CO2 uitgestoten die de plant tijdens haar levensduur door fotosynthese heeft
opgenomen uit de atmosfeer. Een belangrijke voorwaarde hierbij is wel dat de gewassen
met hetzelfde tempo worden aangeplant als ze worden geoogst. Verder is het ook zo dat de
CO2 die bij verbranding wordt uitgestoten door een andere plant wordt opgenomen tijdens
haar groei en fotosynthese. Hierbij moet echter wel opgemerkt worden dat de cultuur en
het verwerken van die planten tot biobrandstoffen ook CO2 produceren. Die planten
groeien in een modern, geïndustrialiseerd landbouwsysteem en dat heeft meststoffen nodig,
pesticiden en landbouwmachines waar nog altijd fossiele grondstoffen voor nodig zijn.
Ook is er voor de productie van biodiesel niet-hernieuwbare energie nodig. Maar toch
kunnen we besluiten dat biobrandstoffen minder vervuilend zijn. In vergelijking met de
traditionele fossiele brandstoffen kan de CO2 uitstoot met 30% tot 70% verminderd
worden, afhankelijk van de planten en de cultuurmethodes.
Net daarom wil de Europese Unie het gebruik van biobrandstoffen aanmoedigen. Met
behulp van de Europese Richtlijn 2003/30/EG wil ze het gebruik van biobrandstoffen en
andere hernieuwbare brandstoffen in het vervoer stimuleren om zo te komen tot een
marktaandeel van biobrandstoffen van 5,75% tegen het einde van 2010. In het Groenboek
van de Commissie ‘Op weg naar een Europese strategie voor een continue
energievoorziening’ wordt voorgesteld om de conventionele brandstoffen gebruikt in het
wegvervoer tegen 2020 voor 20% te vervangen door alternatieve brandstoffen. Om deze
doelstellingen te halen wordt er op de korte termijn vooral gerekend op biodiesel,
bioethanol en in mindere mate pure plantaardige olie en biogas. Op iets langere termijn kan
men een beroep doen op de zogenaamde tweede generatie biobrandstoffen. Het gaat hier
voornamelijk over processen die uitgaan van biomassa, die in eerste stap vergast zijn en
daarna omgezet naar een vloeibare brandstof (MIRA 2005: 85). Voorbeelden van zulke