View/Open

- 25 -
Hoofdstuk 2: Het Kyotoverdrag
Het verdrag van Kyoto, dat sinds 16 februari 2005 van kracht is, regelt de vermindering
van de uitstoot van broeikasgassen. Tijdens de conferentie in de Japanse stad Kyoto in
1997 zijn de deelnemende landen overeengekomen om de uitstoot van broeikasgassen,
zoals koolstofdioxide (CO2), methaan (CH4), lachgas (N2H) en een aantal
fluorverbindingen (HFK’s, PFK’s en SF6), in de periode tussen 2008 en 2012 te
verminderen met gemiddeld 5% ten opzichte van het niveau van 1990.
2.1 Wat vooraf ging
De Eerste Wereldconferentie in Geneve in 1979, georganiseerd door Wereldmeteologische
Organisatie, erkent klimaatsverandering voor het eerst als een mondiaal probleem. Tijdens
deze conferentie werd een oproep gedaan om de mogelijke door de mens veroorzaakte
veranderingen aan het klimaat die schadelijk kunnen zijn voor de mens, te voorkomen. Het
gevolg is dat er in de jaren ‘80 meer conferenties georganiseerd worden en er enkele
organisaties in het leven geroepen worden zoals World Climate Programme (WCP) en het
Milieuprogramma van de Verenigde Naties (UNEP).
Één van die volgende conferenties was de Conferentie van Toronto (1988).
Wetenschappers, politici en ambtenaren van de deelnemende landen roepen op tot een
reductie van de uitstoot van CO2 met 20% tegen 2005. Het is ook in 1988 dat het
International Panel on Climate Change (IPCC) wordt opgericht. Deze organisatie krijgt als
taak een stand op te maken van de bestaande wetenschappelijke kennis van
klimaatsveranderingen en over de mogelijke gevolgen van deze veranderingen op het
klimaat, de samenleving en de economie. Ook wordt hun gevraagd naar mogelijke
strategieën om deze klimaatsveranderingen trachten tegen te gaan.