Chirurgische behandeling van ooglidafwijkingen

tenminste bewaard in 5% formaline, maar kan
beter direct voor histopathologisch onderzoek
worden opgestuurd. Na verwijdering van de
tumor worden ook de aanliggende wondranden
zeer nauwkeurig geïnspecteerd op aanwijzingen
van doorgroei (loepbril!).
Cryodestructie en CO2 laser therapie zijn
beide gebruikt bij ooglid tumoren. Bij cryodestructie
kan de vriestemperatuur in en net
buiten de tumor het beste worden gecontroleerd
met behulp van een thermokoppel. Bij
laserbehandeling is vaak een aanvullende
wondrandsluiting noodzakelijk.
Indien te verwachten valt dat te veel ooglidrand
zal moeten worden opgeofferd, kan
cryo- of lasertherapie, bestralings- en/of hyperthermiebehandeling,
brachytherapie of immunotherapie,
met bijvoorbeeld BCG, of een
combinatie van deze methoden met chirurgische
behandeling worden overwogen.
De nabehandeling bestaat in het algemeen uit
chloramphenicol of fusidinezuur oogzalf en
zeker ook uit bescherming met een halskraag.
De hechtingen worden meestal na 14-16 dagen
verwijderd.
3.13 Reconstructieve blepharoplastieken.
Reconstructieve blepharoplastieken zijn noodzakelijk
bij het sluiten van grote defecten van
de oogleden, inclusief de lidranden, zoals die
na trauma met weefselverlies, of na de verwijdering
van tumoren.
De basale technieken berusten op driehoek-
D.M. 56e jaargang - No. 1 blz. 66
driehoek, lidsplijting, schuif- en rotatieflap,
steelpan en vrije transplantaat technieken.
De binnenzijde van de huidflappen kunnen
al of niet direct worden bekleed met conjunctiva,
bijvoorbeeld van de palpebrale zijde van
het derde ooglid, of met een vrij transplantaat,
bijvoorbeeld uit het andere oog of van
mondslijmvlies. Daar kleine huiddefecten
vanaf perifeer veelal spontaan binnen een
tot twee weken met epitheel worden bekleed,
zijn conjunctivale flappen zelden nodig. Zij
zijn feitelijk ongewenst, daar zij veelvuldig
tot tractie aan de nieuwe “lidrand” of in de
conjunctiva zelf aanleiding kunnen geven en
daarmee de kans op irritatie en/of iatrogeen
entropion verhogen. Daarnaast zijn deze technieken
tijdrovend.
Het bovenooglid is mobieler dan het onderooglid,
veel groter van oppervlak en het heeft
de belangrijkste functie t.o.v. de cornea en de
knipperreflex. Alleen het laterale deel van het
bovenooglid heeft wimpers. Bij chirurgie in
de mediale hoek moet steeds ook het traanafvoerapparaat
worden geconserveerd.
Een goed functionerende ooglidrand is essentieel
voor oog en visus en de lidrand is soms
lastig te reconstrueren. Een voldoende dik en
vooral niet ondermijnend gesneden of afgeknipt
huidflapeinde kan, na verlittekening, een
goede lidrandvervanger zijn, maar mist wel de
dikte en kwaliteiten van de echte vrije lidrand.
Tijdens de chirurgie moet de vrije buitenrand
van een flap dan ook steeds worden ontzien en
met “liefde”worden gehanteerd, bijvoorbeeld
Afb. 77. Driehoek-driehoek of “huisje”-driehoek-blepharoplastiek. In de laterale canthus wordt
een canthotomie (door en door) verricht, in het verlengde van de ooglidrand. De canthotomiewond
aan tumorzijde wordt de “pseudolidrand”. Dit deel (A-B) moet per secundam herstellen.