Chirurgische behandeling van ooglidafwijkingen

mogelijk dat zich soortgelijke problemen als
thans veroorzaakt door de neusplooien bij de
Pekingees, ook bij de Pers gaan optreden (nu
reeds zeer frequent sequestervorming). De
rasstandaarden dienen te worden aangepast.
Het is gewenst, ras, naam, chip- of tatoeage-
en stamboomnummer van honden met deze
afwijkingen door te geven aan de Raad van
Beheer op Kynologisch Gebied te Amsterdam
en er bij de eigenaar op aan te dringen deze
gegevens ook aan de desbetreffende rasvereniging
door te geven.
3.9.3 Carunkel trichiasis
Bij de carunkel, in de palpebrale conjunctiva,
bevindt zich veelal een veldje vrij korte, naar
de neus gerichte haren. Bij de brachycefale
rassen met exophthalmus, zoals de Pekingees,
Shih Tzu en Lhaso Apso kunnen deze carunkelharen
de oogbol irriteren, resulterend in
epiphora en pigmentaties in het mediale, kwadrant
van de cornea. Voor de behandeling van
deze gevallen zie 3.9.1.c: mediale canthoplastiek.
Veel minder frequent groeit een deel van de
carunkelharen uit tot een 10-20 mm lang bosje
haren dat, in de traanfilm liggend, de cornea
irriteert (Afb. 66).
Deze haren kunnen het beste eerst worden geepileerd
om het belang van de irritatie te kunnen
beoordelen. De haarfollikels kunnen definitief
worden gedestrueerd met het electrisch
mes of door middel van bevriezing (zie 3.5.1:
distichiasis).
3.9.4 Trichiasis op andere locaties
Af en toe worden rond de ogen, op andere
dan de hiervoor beschreven predilectieplaatsen,
bosjes of enkele haren gevonden, die de
conjunctiva en/of de cornea irriteren. In het
algemeen bevinden zij zich op 1-5 mm van de
vrije lidrand.
Dergelijke haren kunnen het best eerst worden
geëpileerd om de ernst van de irritatie te kunnen
beoordelen. Als de haren zich op 2-5 mm
van de lidrand bevinden, kunnen zij worden
omsneden en wordt de wond gehecht zoals bij
de Celsus-Hotz entropioncorrectie beschreven.
Als de haarfollikels zich op minder dan 2 mm
afstand van de lidrand bevinden voldoet deze
methode niet en treedt al snel een recidief op.
Bij dergelijke gevallen verdient de geforceerde
granulatiemethode volgens Stades de voorkeur
(Afb. 67 A-B), maar kan ook van cryo
of elektrodestructie gebruik worden gemaakt
(zie 3.5.1: distichiasis).
3.9.5 Secundaire trichiasis
Slecht geheelde lidtraumata of complicaties
bij blepharoplastieken kunnen leiden tot trichiasis.
Dit kan het gevolg zijn van het veel
snellere herstel van de conjunctiva dan van
de huid, waardoor de huid naar binnen wordt
getrokken en de zich daarin bevindende haarzakjes
van richting worden veranderd of door
een onnauwkeurig positioneren en/of hechten
van plastiekwonden. Dit kan vaak worden
voorkomen door lidtrauma zo spoedig
mogelijk na het ontstaan te hechten, of door
Afb. 68. A. De plooi-teugel methode volgens
Willis bij honden met een overmaat aan plooien
boven de ogen. De mate van spanning op
de teugelhechtingen vereist veel ervaring.
Recidieven, problemen van infecties rond de
teugels en ongewenste littekenvorming kunnen
bij deze methodieken nare complicaties veroorzaken.
B. De verwijdering van kophuid op
het voorhoofd van 15-25 cm, zoals aangegeven
voor de bloedhond door Blogg of (C) tussen
de ogen/oren (rhytidectomy) van 5-7 cm, zoals
aangegeven door Bedford.
D.M. 56e jaargang - No. 1 blz. 59