Chirurgische behandeling van ooglidafwijkingen

Afb. 39. Veld (bedekt met mucopurulente uitvloeiing)
dat tegen de cornea heeft gelegen
voor een entropioncorrectie. Op de buitengrens
van het met uitvloeiing bedekte veld
wordt de tweede incisie geplaatst. Om dit na
te bootsen tijdens de correctie wordt bloed gebruikt.
Zie Afb. 40. A.
ca. 1 mm voor en eindigend op ca. 1 mm na
het geëntropioneerde liddeel, parallel aan en
op ca. 2-2,5 mm van de vrije lidrand en haaks
op de huid uitgevoerd (Afb. 38 B).
Ligt de eerste incisie te dicht bij de lidrand,
dan is er onvoldoende ruimte voor de hechtingen.
Ligt deze te ver van de lidrand af, dan is
de graad van correctie slecht voorspelbaar! De
lidrand wordt hierbij opgestrekt met bijvoorbeeld
een gesloten Castroviejo fixatiepincet in
de laterale canthus en de vingertoppen van de
hand met het mes, of met een Jaeger spatel of
een vingertop in de conjunctivaalzak.
Overcorrectie leidt tot een moeilijk corrigeerbaar
iatrogeen ectropion! De kunst is derhalve
te taxeren hoeveel weefsel dient te worden
verwijderd om een goede correctie te garanderen.
De volgende methoden kunnen hierbij
behulpzaam zijn:
a. Kleurmethode. Het kleuren van het (natte)
huiddeel dat vóór de operatie tegen de cornea
heeft gelegen (Afb. 39); de buitengrens
geeft de localisatie van de tweede snede
aan. Om de situatie van voor de operatie na
te bootsen, wordt, na het maken van de eerste
snede, de ooglidrand weer in de entropionstand
gelegd. Met een pincet, in een vlak
loodrecht op de cornea, wordt voorzichtig
A B
C
Afb. 40. Methodieken ter bepaling van de
hoeveelheid huid met m. orbicularis oculi die
moet worden verwijderd volgens het Celsus-
Hotz principe bij entropion correctie. A. kleurmethode,
B. plooi-knijp methode. C. met de
vingertop ectropioneringsmethode volgens
Wyman.
wat bloed uitgestreken over de omslagrand
van het entropion (Afb. 40 A). Net op de
buitengrens van het met bloed bestreken
huidgebied wordt nu de tweede (banaanvormige)
incisie gelegd.
b. Plooiknijpmethode. Het knijpen tot een
plooi, met behulp van bijvoorbeeld een
Allisklem, van de huid ter hoogte van het
entropion, totdat de lidrand weer de normale
stand vertoont (Afb. 40 B). De huidplooi
D.M. 56e jaargang - No. 1 blz. 37