Chirurgische behandeling van ooglidafwijkingen

de loop de jaren zo uit, dat secundair entropion-trichiasis
kan optreden.
Mediaal entropion wordt vaak gezien bij de
Pekingees, Shih Tzu en Eng. Bulldog en laaggradig
entropion, ook bij de kortneuzige “Peke
(Pekingees) face” Pers en de Maltezer.
Bij rassen zoals de Chow Chow en de Shar Pei
kan het entropion al tussen de 2 e tot 6 e levensweek
optreden. Bij de overige rassen treedt het
entropion meestal op een leeftijd van 4 tot 7
maanden op. Toch kan entropion bij de gepredisponeerde
rassen en bij de kat ook op leeftijden
van 3-5 jaar plotseling optreden.
Door de standafwijking worden irritatie van
cornea en conjunctiva, extra traanproductie
en blepharospasme veroorzaakt (Afb. 38). De
lidrand en de buitenzijde van het ooglid worden
hierdoor vochtig en er treedt ontkleuring
op. De chronische cornea-irritatie heeft een
mucopurulente ooguitvloeiing tot gevolg.
Op plaatsen waar de haren de cornea raken,
ontstaan vaak corneadefecten of -sequesters
(Afb. 42). Door de pijn wordt de bulbus teruggetrokken.
De enophthalmus veroorzaakt het
wegvallen van de normale steun van de oogbol
aan de oogleden, waardoor de ernst van
het entropion weer toeneemt. Hierdoor ont-
A
B
Afb. 38. Entropion (A) en de positie van de eerste
incisie (B).
staat een vicieuze cirkel, die alleen nog door
middel van operatief ingrijpen te doorbreken
is. De corneadefecten worden vaak opgevuld
met granulatieweefsel, maar kunnen zich ook
verdiepen, tot perforatie toe. Uiteindelijk leidt
het tot littekenvorming en pigmentatie van de
cornea, soms zelfs tot verlies van het oog.
Diagnose. De diagnose wordt gesteld op basis
van het klinische beeld (naar binnen gedraaide
ooglidranden, het ras en de anamnese). Soms is
de lidrand geheel in de conjunctivaalzak weggedraaid
en dus totaal aan het zicht onttrokken.
Bij twijfel, bijvoorbeeld slechts een natte
onderooglidrand (oppassen dat de hond niet te
strak in het nekvel wordt vastgehouden), wordt
de entropionproef gedaan. Hierbij wordt een
huidplooi op 10-15 mm ventraal van de onderooglidrand
opgelicht, waarna de lidrand inrolt
en met de buitenzijde tegen de cornea komt te
liggen. Indien de patiënt het geëntropioneerde
ooglid niet snel zelf kan wegknipperen, mag
men er vanuit gaan dat er minstens een habitueel
entropion bestaat. Daarnaast kan bij
een entropion, uitsluitend diagnostisch(!) een
locaal anestheticum worden toegediend. Als
de eventuele pijnbron in de conjunctiva en/of
cornea is gelegen, zal het entropion dan mogelijk
worden weggeknipperd en dient de diagnostiek
en behandeling zich eerst te richten op
de achterliggende afwijkingen. Toch kan het
nog steeds nodig zijn een secundair entropion
chirurgisch te corrigeren met behulp van bijvoorbeeld
reefhechtingen, zodat de vicieuze
cirkel wordt onderbroken.
Differentieel diagnostisch komen trichiasis,
distichiasis en dysplasia palpebrae in aanmerking.
Bij die afwijkingen is de lidrand echter
wel normaal zichtbaar.
Therapie
3.6.1 Laaggradig/habitueel entropion van
het onderooglid
Bij laaggradig/habitueel entropion van het
onderooglid, wordt de cornea beschermd met
vitamine A oogdruppels of -zalf. Bij jonge
dieren wordt een eventuele correctie liefst uitgesteld
totdat de kop is volgroeid (1½-2 jaar),
dit echter alleen als de cornea niet wordt bedreigd.
3.6.2 Hooggradig entropion
Bij hooggradig entropion wordt operatief ingegrepen.
Bij zeer jonge pups (jonger dan
D.M. 56e jaargang - No. 1 blz. 35